जोरावर गड आणि रामभलाचे रहस्य लेखक ---- शक्ती सिंह नेगी जोरावर गड आणि रामभलाचे रहस्य मी एक लेखक आहे. माझे लेख आणि कथा मासिके आणि सोशल मीडियामध्ये प्रकाशित होत राहतात. या संदर्भात अनेक वाचक आणि वाचकांची पत्रे माझ्याकडे येत राहतात. मी नुकतेच उठलो होतो. दैनंदिन दिनक्रमातून निवृत्त झाल्यावर मी माझ्या अभ्यासाच्या खोलीत काहीतरी लिहित होतो की अचानक कोणीतरीकॉल बेल वाजली. मी उठलो आणि दरवाजा उघडला आणि पाहिले की पोस्ट माणूस दारात उभा आहे. त्याने मला एक पत्र दिले. जेव्हा मी ते पत्र उघडले तेव्हा मला कळले की ते राजस्थानच्या पूर्वीच्या एका राजकुमारीचे पत्र होते. लेटर पेपर खूप महाग आणि सुगंधी होता. ज्या राजकुमारीचे नाव प्रिन्सेस प्रिया होते त्यांनी ते लिहिले करण्यासाठी, श्री प्रताप सिंह मी तुमच्या कृत्यांचा क्षुद्र वाचक आहे. मी तुमच्याशी यापूर्वीही पत्रव्यवहार केला आहे. मी तुम्हाला माझ्या राज्यातील प्राचीन ग्रंथालय पाहण्याची विनंती केलीते झाले आपण या प्रकरणात आपली संमती दिली आहे. तुम्ही या आठवड्यात आमच्या गरीब डिनरला येऊ शकता का? तुम्ही माझ्याशी फोनवर बोलू शकता. माझा फोन नंबर आहे. ----- जोरावरगडची राजकुमारी मिस प्रिया दिलेल्या मोबाईल क्रमांकावर मी माझ्या मोबाईलवरून कॉल केला. प्रियानेच फोन उचलला.मी प्रियाला सांगितले की या सोमवारपर्यंत मी जोरावार गड गाठेन. सोमवार असल्याने फक्त 5 दिवस झाले होते. मी तयारी सुरू केली. मी दोन किंवा तीन जोड्या चांगल्या कपडे, डायरी, पेन, काही रुपये वगैरे एका छोट्या पिशवीत ठेवले. आणि बस स्टँडच्या दिशेने निघालो. तेथून मी 5 तासांच्या प्रवासात षिकेशला पोहोचलो. Delhiषिकेशहून बस पकडल्यानंतर मी दिल्लीला पोहोचलो. मी दिल्लीहून बस घेऊन जयपूरला पोहोचलो. मी जयपूरच्या एका हॉटेलमध्ये राहिलो. तिथे आंघोळ केल्यानंतर मी जेवण केले आणि शांतपणे झोपलो. जयपूरमध्ये एक -दोन दिवस घालवल्यानंतर मीत्याने प्रियाला फोन केला आणि तिला सांगितले की दुसऱ्या दिवशी मी झोरावरगढला पोहोचेन. दुसऱ्या दिवशी मी एक बग्गी बुक केली आणि जोरावर गड गाठले. जोरावार गड जयपूरपासून 45 किमी दूर होता. प्रियाने माझे मनापासून स्वागत केले. प्रिया पस्तीस वर्षांची खूप सुंदर मुलगी होती. त्याच्या देखण्या चेहऱ्यावर भव्य विस्मयाचे स्वरूप होते. ती अतिशय गोरी रंगाची आणि साडेपाच फूट उंच होती. यावेळी तिने जीन्स आणि टॉप घातला होता. राजे - स्वातंत्र्यानंतर रियासत रद्द करण्यात आली. पण काही माजी राजे आणि राजकन्या होत्यानंतर नेते, उद्योगपती वगैरे झाले. राजकुमारी प्रियाच्या वडिलांकडे अमाप संपत्ती आणि राजवाडे होते. चतूर प्रियाने तिच्या 10 पैलसांपैकी 9 राजवाड्यांना पंचतारांकित हॉटेल्समध्ये रूपांतरित केले आणि सर्वात आलिशान वाड्यांपैकी एक - राज पॅलेस तिच्या मुक्कामासाठी ठेवले. मला राज पॅलेसच्या गेस्ट हाऊसमध्ये सामावून घेण्यात आले. त्यात सर्व आधुनिक सुविधा होत्या. मी निघताच मला झोप लागली. काही तासांनंतर मला जाग आली. मी बाथरूममध्ये गेलो आणि आंघोळ केली. मग इतर कपडे घालून सोफ्यावर बसलो. आता मी खोलीकडे पाहिले आणि पाहिले की कंबरते खूप स्वच्छ होते. काही दुर्मिळ पुस्तके आणि रिकामी नोटबुक एका बाजूच्या टेबलावर ठेवली होती. काही पेनही तिथे ठेवण्यात आले होते. मला समजले की ही व्यवस्था फक्त माझ्यासाठी आहे. मी एक रिकामी वही घेतली आणि त्यावर लिहायला सुरुवात केली. पेन आणि नोटबुक पेपर दोन्ही महाग आणि दुर्गंधीयुक्त होते. दुर्मिळ पुस्तकांचा अभ्यास केल्यानंतर मी त्यांचे सारांश नोटबुकमध्ये लिहायला सुरुवात केली. तेवढ्यात कॉल बेल वाजली. जेव्हा मी दरवाजा उघडला, तेव्हा राजकुमारी प्रिया हातात खाद्यपदार्थाची थाळी घेऊन उभी असल्याचे मला दिसले. त्याच्यासोबत दोन महिला अंगरक्षक उभ्या होत्या. प्रिया प्लेट घेऊन आत आली आणि तीसमोरच्या रिकाम्या टेबलवर ठेवा. दोन्ही अंगरक्षक बाहेर उभे होते. प्रिया - तुझे जेवण आहे. मी - ठीक आहे राजकुमारी. प्रिया - मी थोड्या वेळाने येईन. मी - ठीक आहे सर. मी जेवण केले आणि हात धुवून झोपलो. मी सकाळी 4:00 वाजता उठलो, दैनंदिन कामकाजातून निवृत्त झाल्यानंतर, व्यायाम, योग वगैरे केल्यावर, मी आंघोळ केली आणि वहीवर लिहायला सुरुवात केली. 8:00 च्या सुमारास प्रिया खोलीत गेली आणि म्हणाली, मी तुला माझी लायब्ररी दाखवतो. नाश्ता झाल्यावर आम्ही दोघे तयार झालो. मी प्रिया सोबतमी लायब्ररी गाठली. लायब्ररी एका लांब हॉलमध्ये होती. सुंदर महागडे मोठे कपाट होते. त्यात पुस्तके व्यवस्थित ठेवली गेली. लायब्ररीच्या दारावर मोठ्या मिश्या असलेले चार पुरुष होते, पैलवानाचे प्रकार, बंदुका धरून. अलीकडे पांढरे कपडे घाला, तीन -चार लोक बसले होते. आम्ही येताच सर्वांनी आम्हा दोघांना शुभेच्छा दिल्या. प्रिया म्हणाली की हे आपल्या देशातील प्रख्यात लेखक प्रताप सिंह जी आहेत. त्यांची ख्याती देश -विदेशात पसरली आहे. तो अनेक भाषांमध्ये पारंगत आहे. त्यांचे पेनअनेक विषयांवर काम करते. मी पुस्तके पाहिली आणि मला आढळले की जगातील सर्व सर्वोत्तम पुस्तके येथे उपस्थित आहेत. आणि जगातील अनेक दुर्मिळ पुस्तके देखील आहेत. मग या प्रकरणाकडे येत प्रिया म्हणाली, तू आमच्या राजमहलात राहा आणि माझ्या आणि माझ्या कुटुंबाबद्दल पुस्तक लिहा. मीच का? प्रिया - माझी इच्छा आहे की तुम्ही आमच्याबद्दल अशा प्रकारे लिहावे की आमच्या घराण्याची प्रतिष्ठा आणखी वाढेल. मी - ठीक आहे, कुमारी जी. पण मी हे का करू? प्रिया - जेणेकरून देशातील लोकांना देशाबद्दल आमचा आदर असावा.योगदान शोधा. मी - पण मी फक्त सत्य गोष्टी लिहीन. प्रिया - ठीक आहे. यासाठी तुम्हाला पाहिजे ते शुल्क मी देईन. मी - ठीक आहे. मलाही मुले आहेत. पण मी नोकर म्हणून काम करणार नाही. तुम्ही मला कराराच्या आधारावर फी भरू शकता. प्रिया - (आनंदाने उडी मारत) - ठीक आहे. या कामासाठी मी तुम्हाला crores 40 कोटी देईन. मी - ते खूप कमी आहे. मी 110 कोटी घेईन. प्रिया - ठीक आहे. 101 कोटींवर चर्चा निश्चित झाली आहे. मी - ठीक आहे सर. तुम्ही ही रक्कम या खात्यात टाकली. (मला प्रिया आवडतेखाते क्रमांक दिला. प्रिया - आता 2 मिनिटात मी ही रक्कम तुझ्या खात्यात टाकेन. (प्रिया तिच्या मॅनेजरला फोन करते आणि त्याला काहीशा निर्देशात्मक स्वरात सांगते.) थोड्याच वेळात माझ्या मोबाईलवर एकशे एक कोटी रुपये. माझ्या खात्यावर एक मेसेज येतो. प्रिया - तू इथे राजवाड्यात राहून माझा सन्मान वाढव. तुमचे राहणे - अन्न, प्रवास - सर्व काही माझ्या बाजूने असेल. तसेच, मी तुम्हाला पंचतारांकित हॉटेल आणि कार भेट देतो. मी - धन्यवाद. आता कुठून सुरुवात करावी ते सांगा. प्रिया - तुझी निवड आहे. माझी सर्व संसाधने तुमच्या सेवेत आहेत. मी - मी परिसराचा प्रवास करीन - ग्रंथालयात अभ्यास करीन. मी लिहीन प्रिया - धन्यवाद. आता प्रियाने दिलेल्या कारमध्ये बसून मी एकटाच संपूर्ण जोरावार किल्ल्याच्या दौऱ्यावर गेलो. प्रियामधील सर्व हॉटेल्सची तपासणी करा. गिफ्टमध्ये सापडलेल्या हॉटेलमध्ये काही काळ तिथल्या स्टाफसोबत राहिले. काही नोटा घेतल्या आणि त्याच्या खोलीत गेले. खोलीत येताना मी थोडा आराम केला आणि आंघोळ केल्यावर मी बाल्कनीत उभा राहिलो. खोलीत प्रियाने नवीन कपडे आणि विविध प्रकारचे कपडे बनवले.सेंट ठेवले होते. मी त्यांचा खूप वापर केला. मी अनेकदा प्रियासोबत जोरावरगड शहर आणि जंगलांना भेटायला जायचो. आतापर्यंत मी जोरावरगढ मध्ये 2 महिने होतो. त्यामुळे मी इथल्या प्रत्येक गोष्टीशी परिचित होतो. प्रिया माझ्याशी एका ज्येष्ठ मित्रासारखी वागायची. जोरावरगडची लोकसंख्या सुमारे 20 लाख होती. ही लोकसंख्या किल्ल्यात आणि किल्ल्याबाहेर स्थायिक झाली. येथे प्रत्येकजण खूप समृद्ध होता. पण 40% लोक खूप गरीब होते. म्हणजेच 8 लाख लोक अत्यंत गरीब होते. जरी आता ते भारताचे विषय होते. पण हे लोकतिने प्रियालाही आपली राणी मानले. मी माझ्या हॉटेलमधून दरमहा सुमारे एक कोटी रुपये कमवू लागलो. मी या उत्पन्नाच्या अर्ध्या म्हणजेच 50 लाख रुपये दरमहा गरीबांच्या उत्थानावर, शिक्षण, अन्न, घर, औषध इत्यादींवर गुंतवणूक करण्यास सुरुवात केली. प्रिया माझ्या कामावर खूप खूश होती. त्याने त्याच्या कमाईच्या अर्ध्या म्हणजे 4 कोटी कमावले. दर महिन्याला गरिबांच्या उन्नतीसाठी खर्च करण्यास सुरुवात केली. मी माझ्या हॉटेलमधील कर्मचाऱ्यांचे वेतन आणि सुविधा वाढवल्या. कामाचे तास कमी करून 8 तास केले. नवीन चांगले कर्मचारी नियुक्त केले. आणि काहीजुने काम - चोरांनी कुटिल कर्मचाऱ्यांना हुसकावून लावले. आता हॉटेल अजून छान चालु लागले. हे पाहून प्रियाने तिच्या हॉटेल्समध्येही असेच करण्याचा विचार केला. या कामात मी त्याला पूर्ण साथ दिली. माझ्या सल्ल्यानुसार, प्रियाने तिच्या वाड्यातील कर्मचाऱ्यांचे वेतन आणि सुविधा वाढवल्या आणि त्यांच्या कामाचे तास कमी करून 8 तास केले. आता कर्मचारी आणि जनता आमच्यावर खूप आनंदी आणि आनंदी झाली. मी प्रियाला राजकारणात येण्याचा सल्ला दिला. प्रियाने एका नामांकित पार्टीकडून तिकीट घेतले ते M.P. निवडणूक जिंकली. प्रियाची विनंतीआणि मी सुद्धा राजकारणात आलो आणि मी सुद्धा M.P मध्ये सामील झालो. बनविण्यात आले आहे. आता सरकारी प्रयत्नांमुळे आणि आमच्या वैयक्तिक प्रयत्नांमुळे येथील लोक आनंदी आणि समृद्ध झाले. सर्व गरीब श्रीमंत झाले होते. आत्तापर्यंत मी जोरावार गडाचा इतिहास नावाचे अर्धे पुस्तक लिहिले होते. 2 वर्षे झाली होती. दरम्यान, मी प्रियाकडून परवानगी घेऊन माझ्या घरी जात असे. जोरावारगढमध्ये कुटुंब नियोजन पूर्णपणे लागू करून लोकसंख्या स्थिर करण्यात आली. हजारो पुस्तके, संग्रहालये, जुन्या सभ्यता इत्यादींचा अभ्यास करून मी पुस्तकातील अत्यंत महत्वाची माहिती मिळवली आहे.लिहिले. मी जोरावार किल्ल्याच्या आसपासच्या ठिकाणांची आणि पुरातत्व स्थळांची माहितीही पुस्तकात लिहिली आहे. आता ही माहिती या माहितीसह समोर आली आहे. येथे 9000 वर्षांपूर्वी द्वारकापूर्वीची सभ्यता होती. 5000 वर्षांपूर्वी येथे महाभारत युग सभ्यता होती. या महान किल्ल्याने अनेक हल्ले सहन केले आहेत. उत्खननात सापडलेल्या नर सांगाड्यातून असे दिसून आले की अनेक जाती आणि सभ्यतांच्या लोकांचे येथे व्यापारी संबंध होते. अनेक आक्रमकांनी येथे हल्ला केला. 9000 वर्षांच्या पुरुषाच्या सांगाड्याचा डीएनए राजकुमारी प्रिया स्वतःडीएनए कडून मिळाले हा 9000 वर्ष जुना नर सांगाडा महाराज विश्वजितचा होता. तो खूप पराक्रमी राजा होता. भूकंपामुळे उद्ध्वस्त झालेल्या शहराच्या ढिगाऱ्यात त्याला त्याच्या काही प्रजेसह पुरण्यात आले. 5000 वर्षांपूर्वी येथील राजे महाभारत युद्धात पांडवांच्या बाजूने होते. येथील राजे शक, सिथियन, हुन, मुघल आणि ब्रिटिशांशी लढले. राज कुमारी प्रिया ही रामाची 286 वी वंशज होती. या 286 व्या वंशजाने त्यांचे मित्र प्रताप यांच्या मार्गदर्शनाखाली विषयांचे उत्थान आणि विकास केले. आता पुस्तक पूर्ण झाले होते. प्रियाने हे केलेएका प्रतिष्ठित प्रकाशनातून प्रकाशित पुस्तक मिळाले. सर्व रॉयल्टी प्रतापच्या नावाने देण्यात आली होती. प्रतापने आता प्रियाला निरोप दिला. प्रिया ने अश्रूंनी भरलेल्या डोळ्यांनी प्रतापला निरोप दिला. पण अधूनमधून भेटत राहण्याचे वचन घेतले. रंभाचे रहस्य प्रताप आपल्या अभ्यासात बसून एक दुर्मिळ पुस्तकाचा अभ्यास करत होता. त्याची पत्नी कॉम्प्युटरवर मायक्रोसॉफ्ट वर्डवर जे काही सांगत होती ते टाइप करत होती. अचानक त्याचा मोबाईल वाजू लागला. प्रताप फोन उचलतो मग प्रिया म्हणतेएक आवाज आला - नमस्कार प्रिय मित्र प्रताप. प्रताप - नमस्कार. प्रिया मला सांग. काय चाललंय? प्रिया - तू बरा आहेस. तुम्ही तुमचे ऐकून घ्या. प्रताप - इथेही सर्व ठीक आहे सर. माझी एकुलती एक मुलगी ikaषिका हिने NEET परीक्षेत देशभरात प्रथम क्रमांक मिळवला आहे आणि आता तिने एका नामांकित महाविद्यालयात प्रवेश घेतला आहे. प्रिया - मग तू घरात एकटी असेल मिया -बीबी? तुम्ही तुमचा वेळ कसा घालवाल? प्रताप - मी माझ्या पत्नीला माझ्या लेखन व्यवसायाशी जोडले आहे. मी बोलत राहतो आणि तोटाईप करत राहतो. प्रिया - अजून कोण अन्न शिजवते? हाहाहा. प्रताप - आम्ही एकत्र जेवणही तयार करतो. हाहाहा. सांगा कशी आठवली? प्रिया - तुमच्यासाठी आफ्रिकेत काम आहे. तिथल्या एका वर्तमान राजाला आपल्या घराण्याचा इतिहास तुमच्याकडून लिहायचा आहे. प्रताप - ठीक आहे त्याचा संपर्क क्रमांक द्या. प्रिया राजाचा संपर्क क्रमांक प्रतापला देते. प्रताप राजाशी बोलतो. राजा इंग्रजीत बोलतो. राजा तिकीट वगैरेसाठी प्रतापच्या खात्यावर 2 कोटी रुपये ट्रान्सफर करतात. 2 दिवसांनीपी त्याचे काही कपडे आणि स्टेशनरी त्याच्या छोट्या पिशवीत ठेवतो आणि पत्नीला विमानतळासाठी सोडतो. तेथून तो विमानाने आफ्रिकेतील पुलुपुलु शहरात पोहोचतो. राजाने पाठवलेल्या कारने तो पुलुपुलु येथील राजाच्या महालात पोहोचतो. राजा प्रताप यांचे त्यांच्या महालात भव्य स्वागत. राजा काळ्या रंगाचा, सात फूट उंच, बालिच्छ आणि युरोपीय वेशात होता. राजाचे नाव किंगलू होते. किंगलू (इंग्रजीत) - तुमचे स्वागत आहे सर. प्रताप - धन्यवाद किंगलू जी. किंगलू - तूआफ्रिकेत यायला काहीच हरकत नव्हती सर. प्रताप - नाही सर. किंगलू - आम्ही तुम्हाला आमच्या पूर्वजांचा आणि आफ्रिका खंडाचा इतिहास लिहिण्यासाठी बोलावले आहे, सर. प्रताप - धन्यवाद सर. किंगलू - सर तुम्हाला हवे असलेले मानधन आम्ही तुम्हाला देऊ. प्रताप - धन्यवाद सर. किंगलू - आम्ही तुम्हाला दोन अब्ज भारतीय रुपये देऊ. आफ्रिकन जातीच्या कुत्र्याबरोबर, एक महाल, एक पंचतारांकित हॉटेल, महागडी कार आणि 20 गुलाम - दासी आपले आहेत. प्रताप - धन्यवाद. तुम्ही ही रक्कम माझ्या खात्यात टाकली आणिया गोष्टी माझ्याकडे सुपूर्द करा. हा माझा खाते क्रमांक आहे. किंगलू तात्काळ प्रतापच्या खात्यात पैसे हस्तांतरित करतो आणि प्रतापसोबत एका महालात जातो. किंगलू - हा राजवाडा, कुत्रा, कार, गुलाम आणि गुलाम तुमचे होते. समोर उभे असलेले पंचतारांकित हॉटेलही तुमचेच झाले. त्यांची कागदपत्रे येथे आहेत. प्रताप - धन्यवाद सर. काही दिवसांसाठी, प्रताप किंगलू बरोबर त्याच्या देशात आणि संपूर्ण आफ्रिका खंडात प्रवास करतात. आणि त्याच्या डायरीत महत्वाच्या गोष्टी नोंदवत राहतो. आतापर्यंत प्रताप Africa महिन्यांपासून आफ्रिकेत आहेत.यावेळी त्याने आफ्रिकेच्या महत्त्वाच्या ठिकाणांबद्दल आणि इतिहासाबद्दल बरेच काही शिकले आहे. त्याचा निष्ठावान कुत्रा रॅम्बो आणि अंगरक्षक जबुआही त्याच्यासोबत सावलीप्रमाणे राहतात. प्रतापला त्याच्या हॉटेलमधून दरमहा दोन कोटी भारतीय रुपये इतके उत्पन्न मिळत आहे. प्रताप त्यांच्या हॉटेल स्टाफचे वेतन आणि सुविधा वाढवतात. काही चांगले नवीन कर्मचारी घेतात आणि काही जुने आळशी आणि भांडणारे कर्मचारी काढून टाकतात. तो कामाचे तास कमी करून 8 तास करतो. हे सर्व त्याच्या हॉटेलचे उत्पन्न वाढवते.. कर्मचारी आनंदी आणि समृद्ध होतात. प्रताप तेथील गरिबांच्या विकासासाठी दरमहा आपले hotel 1 कोटीचे अर्धे हॉटेल उत्पन्न खर्च करतात. महाराज नातेवाईक- गलु प्रतापच्या कृत्याने खूप आनंदी आहे. किंगलूच्या राज्यात 80% लोक गरीब होते. किंगलूकडे खूप पैसे होते. तो त्यातील काही भाग गरीबांच्या मदतीसाठी खर्च करतो. काही वेळातच देशातील गरिबांना भाकरी, कापड, घर, रोजगार इत्यादी सुविधा उपलब्ध होतात. प्रताप यांच्या आदेशानुसार, किंगलू एक अभ्यासक्रम, एक ध्वज, एक भाषा, एक कायदा, एक संविधान, एक देशमध्ये लागू होते. किंगलू कुटुंब नियोजनाद्वारे आपल्या देशाची लोकसंख्या स्थिर करते. तो एकत्रीकरण, शेतीचे आधुनिकीकरण इत्यादी कामे देखील करतो. आता किंगलूचा देश सुखी आणि समृद्ध होतो. आतापर्यंत प्रताप तेथे 1 वर्षासाठी होता. दरम्यान, तो किंगलूच्या परवानगीने भारतात आणि इतरत्र त्याच्या घरी जात असे. आतापर्यंत त्याने आफ्रिकेचा इतिहास नावाचा जवळजवळ अर्धा ग्रंथ लिहिला होता. किंगलूने प्रतापला सांगितले की मनुष्यभक्षक सिंह लोकांना खात आहे. चला सिंहाची शिकार करूया. किंगलू आणि प्रताप काही सैनिकांसहतो सिंहाची शिकार करण्यासाठी जंगलात गेला. अचानक एका मनुष्यभक्षी सिंहाने किंगलूवर हल्ला केला. किंगलूने अनेक गोळ्या झाडल्या. पण एकही गोळी प्रतापला लागली नाही. अचानक प्रताप निशस्त्र सिंहाशी भिडला. प्रतापने सिंहाला हाता -पायांनी मारून त्याला भरती केले. सिंह मेला. किंगलूला खूप आनंद झाला. त्याने आपले जीवन रक्षक प्रताप यांचे खूप आभार मानले. किंगलूने प्रतापला समुद्रात बांधलेले एक प्रचंड बेट भेट दिले. आणि त्याचवेळी अनेक रूपये, सोने, चांदी, रत्ने, माणिक इत्यादी दिले.किंगलूने प्रतापला त्या बेटाचा राजा बनवले. तसेच 5000 लोकांची लष्करी तुकडी दिली. प्रतापने त्या बेटाचा राजा होताच स्वतःला स्वतंत्र राजा घोषित केले. त्या बेटावर दोन लाख लोक जीर्ण अवस्थेत राहत होते. प्रतापने प्रथम लोकसंख्येवर नियंत्रण ठेवले आणि त्याला निवडले. आता दीपची लोकसंख्या केवळ 2 लाखांवर स्थिर झाली आहे. प्रतापने संपूर्ण बेटाला आधुनिक यंत्रांनी समतल केले आणि शेत-बाग, एक आधुनिक स्मार्ट सिटीची स्थापना केली. प्रतापने बेटावरील 200,000 आदिवासींना नव्याने बांधलेल्या शहरात स्थायिक केले. त्यांना रोजगार द्याब्रेड, कपडे, घर, शिक्षण, औषध आणि इतर सुविधा दिल्या. प्रतापने त्याच्या नवीन विषयांच्या सर्व प्रौढांना आधुनिक लष्करी प्रशिक्षण देखील दिले. तेथे 50000 मुले आणि वृद्ध लोक होते. अर्धा दशलक्ष लोक प्रौढ होते. आता प्रतापकडे दीड लाखाहून अधिक प्रचंड फौज होती. त्यात स्त्री आणि पुरुष दोघेही होते. प्रताप यांनी त्यांच्या विषयांना जागतिक दर्जाच्या सुविधा उपलब्ध करून दिल्या. लष्कर, नौदल, नौदल सेना, पोलीस, सीमा सुरक्षा दल इ. ची स्थापना केली. व्यवसायाला प्रोत्साहन दिले. प्रतापने बेटातील सोन्या -चांदीच्या खाणींमधून भरपूर पैसा कमावला.अर्धा पैसा बेटाच्या विकासात आणि अर्धा तळघरात ठेवला गेला. समुद्रातून मोती काढण्यात आले. अल्पावधीतच हा देश आर्थिक आणि सामरिक दृष्टिकोनातून महासत्ता बनला. प्रतापने येथे एका सुंदर मुलीशी लग्न केले आणि त्याचे रक्ताचे नाते बेटांशी जोडले. प्रताप यांनी या देशाचे नाव प्रतापलँड असे ठेवले. या देशाला संयुक्त राष्ट्रांची मान्यता मिळाली. प्रताप यांनी एक धर्म, एक भाषा, एक संस्कृती, एक देश, एक कायदा, एक संविधान, एक ध्वज, एक अभ्यासक्रम, एक चलन अनिवार्य केले. प्रत्येकाला युरोपियन पद्धतीने जगू द्याआणि युरोपियन ड्रेस घालणे अनिवार्य केले. बाहेरचे शास्त्रज्ञही या बेटावर स्थायिक झाले. या देशाने अवकाश विज्ञानाच्या क्षेत्रातही बरीच प्रगती केली. किंगलू प्रतापच्या कृत्याने खूप खुश झाला. त्याने आपल्या देशात प्रतापचेही अनुसरण केले. किंगलूने आपल्या मुलीचे लग्न प्रतापशी केले. प्रताप वेळोवेळी भारतात त्यांच्या घरी येत असत. दरम्यान, किंगलूच्या प्रयत्नांमुळे प्रताप यांना आफ्रिकन देशांच्या संघटनेचे अध्यक्ष करण्यात आले. दरम्यान प्रतापने आपले पुस्तक जवळजवळ पूर्ण केले होते. त्वरा कराजोडण्यासाठी फक्त एकच अध्याय शिल्लक होता. रामभला हा पुलूपुलु मधील एक गूढ किल्ला होता. रात्री त्या किल्ल्यात चार सशस्त्र व्यक्ती फिरत असत. तो जवळून जाणाऱ्या माणसांना आणि प्राण्यांना मारून खात असे. प्रताप आणि किंगलू 10 सैनिकांसह गडाच्या दिशेने चालले. सैनिक धनुष्य, भाला, तलवार, बंदूक - बाणांनी सुसज्ज होते. ते गडाच्या मुख्य दरवाजापर्यंत पोहोचले. अचानक वटांचा थवा आला आणि त्याच्या सैनिकांवर हल्ला केला. सैनिकांनी प्रत्युत्तरात बाण, भाले, गोळ्या झाडल्या. काही वटवाघळे मारले गेले. बाकीगेले. बॅटच्या हल्ल्यात किंगलूचे दोन सैनिकही ठार झाले. संपूर्ण किल्ला जंगली झुडपे आणि झाडांनी वेढलेला होता. बाकीचे पुढे गेले. अचानक अनेक सापांनी दुसऱ्या दरवाजावर हल्ला केला. सैनिक बाण आणि गोळ्या झाडून पुढे जाऊ लागले. साप चावल्यामुळे येथे 2 सैनिकांचा मृत्यू झाला. आता एकूण 6 सैनिक किंगलू आणि प्रताप शिल्लक होते. तिसऱ्या दरवाजावर पोहोचल्यावर 10 फूट काळ्या माणसाने हल्ला केला. या माणसाला चार हात होते. त्याचे शरीर डोके खाली असलेल्या माणसासारखे होते. त्याच्या डोक्याऐवजी त्याच्याकडे सिंहाचे डोके होते. सर्वत्या व्यक्तीने त्या राक्षसाला घेरले आणि हल्ला करण्यास सुरुवात केली. राक्षसाने सैनिकांना एक एक करून मारण्यास सुरुवात केली. अचानक किंगलूने राक्षसाच्या हृदयात भाला फेकला. हयात असलेले सैनिक राक्षसावर गोळ्या आणि बाणांचा वर्षाव करत होते. पण त्याचा त्याच्यावर काहीच परिणाम होत नव्हता. अचानक प्रतापने तलवार उडी मारली आणि राक्षसाच्या गळ्यावर वार केला. राक्षसाची मान कापली गेली आणि ती खाली पडली. राक्षस पडला आणि मेला. आता फक्त 2 सैनिक, किंगलू आणि प्रताप जिवंत राहिले. त्यांनी मिळून कोरडे गवत, लाकूड वगैरे गोळा केले आणि राक्षसाचे शरीर राख केले. आता चारमी बाहेर आलो आता किंगलूने आपल्या इतर सैनिकांना हा जुना किल्ला पाडण्याचा आदेश दिला. सैनिकांनी फावडे, सबबल वगैरे घेऊन काही तासातच किल्ला नष्ट केला. चार सशस्त्र सिंहाचा चेहरा असलेला राक्षस हा प्रत्यक्षात आदिम माणसाची नामशेष प्रजाती होती. या राक्षसाचा अंत झाल्याने संपूर्ण देशात आनंदाची लाट उसळली. प्रतापने आपल्या पुस्तकात रामभलाचे रहस्यही जोडले आणि पुस्तक पूर्ण केले. हे पुस्तक एका नामांकित प्रकाशनानेही प्रकाशित केले आणि प्रतापला रॉयल्टी म्हणून भरपूर पैसे मिळाले. kingaloo पुस्तकते पूर्ण झाल्यावर खूप आनंद झाला. या आनंदात त्याने एक प्रचंड उत्सव आयोजित केला. मंगळावर प्रताप प्रतापची अवकाश मोहीम जोरात चालू होती. नासा आणि इस्रो सोबत मिळून प्रताप यांनी मंगळावर वस्ती स्थापन करण्याचे काम सुरू केले. प्रताप यांनी आपल्या देशातील 5000 मानवांना मंगळावर स्थायिक केले. हजार -हजारांच्या गटात 5 ठिकाणी त्यांची वस्ती मंगळावर स्थायिक झाली. अचानक हिरव्या बौने मंगळ मानवाने प्रतापच्या लोकांवर हल्ला करायला सुरुवात केली.. प्रतापने त्यांचा पराभव केला आणि त्यांना बाजूला केले. त्यांच्यासाठी एक तोडगा काढत, प्रतापने सर्व हिरव्या बौने मंगळ मानवांना एका विशिष्ट क्षेत्रात स्थायिक केले. प्रतापने त्यांच्यावर नियंत्रण ठेवून त्यांची लोकसंख्या स्थिर केली. आता या लोकांनी प्रतापशी मैत्री केली. त्यांची संख्या सुमारे चार हजार होती. प्रतापने त्याची राणी कुटीपियाशी लग्न केले. प्रतापने मंगळावर फौजही बांधली. यात 500 हरे मार्स मानव आणि 2000 त्याचे स्वतःचे सैनिक होते. आता मंगळाचे सम्राट, प्रताप आणि कुटीपिया या सम्राज्ञी होत्या. बेब्रूवेन यांचा एक मुलगाजन्म झाला. प्रतापने त्याला मंगळाचा मुकुट बनवला. मंगळावर कृत्रिम वातावरण तयार झाले. शेते, कालवे, चर, इत्यादी बांधले गेले. यानंतर प्रतापने चंद्रावर 5000 मानवांची वस्ती देखील स्थापन केली. त्याचप्रमाणे प्रताप यांनी सौर मंडळाच्या सर्व ग्रहांवर वस्ती स्थापन केली. फक्त शुक्र ग्रह शिल्लक होता. शुक्राचार्यांच्या मार्गदर्शनाखाली 20 अब्ज भयंकर राक्षस शुक्र ग्रहावर राहत होते. प्रतापने केवळ एक हजार प्रगत सैनिकांसह शुक्रवर हल्ला केला. भुतांची प्रचंड फौज मैदानात आली. पण प्रतापचेकौशल्य आणि युद्ध तंत्रज्ञानासमोर राक्षस उभे राहू शकले नाहीत. बहुतेक राक्षस सैनिक काही तासांतच मारले गेले. राक्षसांनी हार मानली. प्रतापने शुक्र ग्रहावर कब्जा केला आणि काही राक्षस वगळता इतर सर्वांची नसबंदी झाली. राक्षसांना ग्रहाच्या एका कोपऱ्यात ढकलले गेले. भुते त्या कोपऱ्यात स्थायिक झाली. प्रतापने राक्षसांच्या राजकुमारीशी लग्न केले. त्यातून त्याला एक मुलगा झाला ज्याचे नाव होते खटोत्कुचा. प्रताप शुक्र ग्रहाचा सम्राटही बनला. प्रतापने या मुलाला शुक्र ग्रहाचा मुकुट बनवला. दरम्यान प्रताप वाढत आहेलोकप्रियतेने प्रभावित होऊन, पृथ्वीवरील सर्व देशांनी मिळून प्रताप यांना त्यांचा सम्राट म्हणून स्वीकारले. आता प्रताप सूर्यमालेच्या सर्व ग्रहांचा सम्राट बनला होता. अचानक त्याच वेळी काही विचित्र मानवांनी प्रतापच्या सैन्यावर हल्ला करायला सुरुवात केली. हे मानवी अग्नीने निर्माण केले आहे. काही अग्नि मानवांना पकडले गेले. प्रताप यांच्या शास्त्रज्ञांनी यावर संशोधन केले. जेव्हा प्रतापच्या गुप्तचर विभागाने अग्नि मानवांची चौकशी केली तेव्हा कळले की हे लोक सूर्यावर गुप्तपणे राहतात. प्रतापच्या शास्त्रज्ञांनी सूर्याकडे जाण्यासाठी खास वाहने आणि कपडे बनवले.आता प्रतापने सूर्या लोकवर हल्ला केला. अग्नी मानव सूर्यलोकावर राहत असत. पण प्रतापच्या सैन्याने त्याचा पराभव केला. प्रतापने काही हजार अग्नी मानव वगळता प्रत्येकाची नसबंदी केली. आता ते तिथल्या एका झोपडीत राहू लागले. प्रतापला तेथील राजकुमारीकडून सुधर्मा नावाचा मुलगा मिळाला. प्रताप यांनी सूर्यालोकचा क्राउन प्रिन्स म्हणून घोषित केले. आता प्रताप संपूर्ण सूर्यमालेचा सम्राट बनला होता. म्हणून प्रतापाने सर्वसम्राट ही पदवी स्वीकारली. आणि त्यांची एकुलती एक मुलगी ikaषिकाला सर्व युवराज बनवले. प्रतापाने सुधर्माला सूर्य बनवलेया आणि इतर ग्रहांवर अडीच हजार सैनिकांची अत्याधुनिक लष्करी तुकडी ठेवण्यात आली होती. आणि 5000 - 5000 इतर मानवी वस्त्या स्थापन केल्या. त्याने सर्व ग्रह आणि सूर्यासाठी प्रगत गायी आणि म्हशी पाठवल्या. तेथे सुधारित शेती केली गेली. प्रत्येक ग्रहाचा आणि सूर्याचा कडक बंदोबस्त ठेवण्यात आला होता. आनंदाची आणि समृद्धीची लाट संपूर्ण सौर यंत्रणेतून वाहू लागली. आता प्रतापचे लक्ष्य होते सौर यंत्रणा आणि स्वतः आकाशगंगा. त्याचे शास्त्रज्ञ तेथे जाण्याच्या शक्यतेवर संशोधन करू लागले. विश्वावर विजय मिळवा प्रतापने 5000 सैनिकांची तुकडी तयार केली. हा तुकडाही एक अत्याधुनिक लष्करी तुकडी होती. त्याची वाहने प्रकाशाच्या वेगापेक्षा अधिक वेगाने प्रवास करत असत. प्रतापने खोटोटकुचचा मुलगा बार्बरा याला त्याचा सेनापती बनवले. हे सैन्य, रानटीच्या नेतृत्वाखाली, विश्वाच्या विजयासाठी निघाले. या सैन्याने अनेक सौर यंत्रणा आणि आकाशगंगा काबीज केल्या. देवलोक वाटेत पडला. रानटी लोकांनी त्यांच्याशी मैत्रीपूर्ण करार केला. मग काल लोक वाटेत पडले. रानटी माणसाने काळाकडे डोके टेकवले. शेवटी देवाचे निवासस्थान आले. रानटी कोणाशी प्रेमाने देवाच्या पायाला स्पर्श केला? देवाने रानटीला त्याचे आशीर्वाद दिले. बार्बआणि संपूर्ण ब्रह्मांड जिंकून परत आले. प्रतापने त्याचा नातू बारबारला मिठी मारली. आता प्रतापच्या संपूर्ण वैश्विक राज्यात आनंदाची लाट आली. प्रतापने ब्रह्मांड सम्राटाची पदवी स्वीकारली. प्रतापला प्रताप देव म्हटले जाऊ लागले. देवराजांनी महाराज प्रताप देव यांना अमृताचे पानही दिले. देवराजने आपला जिवलग मित्र प्रताप देव यांना अनेक स्वर्गीय भेटवस्तूही दिल्या. त्यापैकी कामधेनूची मूर्ती समाधानेनू होती, कल्पवृक्षाची मूर्ती झाल्पवृक्ष इ. अशाप्रकारे प्रताप देव संपूर्ण विश्वाचा देव आहे, दनुज, मनुज आणिइतर प्राण्यांचे विश्व सम्राट बनले. प्रताप देव यांनी सर्वोच्च परमेश्वराला प्रणाम केला आणि सर्वांचे महान सेवक म्हणून त्यांचे स्थान स्वीकारून सर्वोच्च परमेश्वराचे आभार मानले. प्रतापने पृथ्वीवरील लोकसंख्येवर नियंत्रण ठेवून येथील लोकसंख्याही मर्यादित केली. या कृतींमुळे प्रताप आणि त्यांच्या प्रजेवर 'प्रकृती देवी' देवाची शक्ती खूप प्रसन्न झाली.
