The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
લખવું ખૂબ ગમે છે. જીવન માં કોઈ ખાસ મહત્વાકાંક્ષા નથી પણ હદયને એક ખૂણે નાટકોમાં કામ કરવાની અને ફિલ્મો માટે વોઈસ ઓવર કરવાની ઇચ્છા ધરબાયેલી ખરી.
ખાનગી રાખવાના બદલે જીવનને ખુલ્લી કિતાબ કરી દીધી. કદાચ એટલે જ લોકોએ વાંચીને એને પસ્તી કરી દીધી..! એક એવી " મનસ્વી ' "અરે , જો બેટા, પીધો તો પીધો પણ કબૂલ કર્યું એ જ મહત્વનું કહેવાય, આટલી વાત ને મોટું સ્વરુપ ન અપાય અને વળી ભવિષ્યમાં કથને કદી નહી પીવાનું તને વચન પણ આપ્યું છે. જો બેટા , કથન જેવો ભણેલો ગણેલો છોકરો અને તેના જેવો સંસ્કારી પરિવાર તને ફરી નહી મળે. વાત મારી માન. ચૂપચાપ તૈયાર થઈ જા." મનસ્વીની મમ્મી મનસ્વીને સમજાવી રહી હતી. પણ મનસ્વી જેનું નામ .ન માની તે ન જ માની અને સગાઇના દિવસે જ સગાઇ ફોક કરી દીધી. કથન અને મનસ્વીને સગાઓએ મેળવ્યાં હતાં પણ એકબીજાને જોતાં જ જાણે બંને એકબીજાને વર્ષોથી ઓળખતા હોય અને એકબીજા માટે જ ન બન્યા હોય તેવી બંનેને લાગણી થઈ. અને બીજી મુલાકાતમાં તો સગાઇ અને લગ્નની તારીખ પણ નક્કી થઈ ગઈ. મનસ્વીએ ફાર્મસી કરેલું હતું અને શહેરની કોઈ પ્રતિષ્ઠિત ફાર્માસ્યુટિકલ કંપનીમાં સારા પગારની નોકરી હતી.જ્યારે કથન પોતાના પપ્પાનો ધંધો સંભાળતો હતો. એમના ગમા અણગમાની વાત કરીએ તો મનસ્વી એકદમ ચાલક હતી અને તેને વ્યસનથી સખત નફરત હતી જ્યારે કથન એકદમ સીધો અને સાવ નિખાલસ હતો. એણે વાતમાં ને વાતમાં કબૂલી લીધું કે એક ભાઈબંધની બેચલર પાર્ટી માં બધાના કહેવાથી ડ્રીન્ક કરેલું પરંતુ પછી કદી કર્યું નથી. કથનને એમ કે હવે તો બધુ નક્કી છે. એટલે થનાર પત્નિને નિખાલસતાથી આ વાત કરી દીધી અને મનસ્વીએ સગાઇ તોડી નાખી. કથન અને તેના પરિવાર માટે આ સમય ખૂબ જ મુશ્કેલ હતો પણ એ સમય પણ નીકળી ગયો. કથનને મનસ્વી કરતા પણ ખૂબ સારી છોકરી મળી અને કથને લગ્ન કરી દીધા. આ બાજુ મનસ્વીએ એક ઓસ્ટ્રેલિયન છોકરાને તમાકુ ખાવાની આદત છે. એમ કહીને ના પાડી દીધી. હવે એ બિચારો પાંચ વર્ષથી તો ઓસ્ટ્રેલિયા રહેતો હતો. એણે તો કહેલું પણ ખરું કે પહેલાં ખાતો હતો પણ હવે ખાતો નથી. પણ મનસ્વી જેનું નામ. છોકરાને લાંબું લટક ભાષણ આપીને રવાના કરી દીધેલો. મનસ્વીના લગ્નની રાહ જોતાં જોતાં મનસ્વીના પપ્પા પણ સ્વર્ગે સિધાવ્યા. કથને ધીરે ધીરે પપ્પાનો ધંધો તો સારી રીતે જમાવ્યો જ પણ સાથે સાથે મમ્મીના પગલે સામાજિક કાર્યોમાં પણ ઝંપલાવ્યું.આવા જ સામાજિક કાર્યોના ભાગ રૂપે કથન ક્યારેક વ્યસનમુક્તિ કેન્દ્રમાં સંલગ્ન વિષયો પર ભાષણ આપવા પણ જતો. બરાબર સાત વર્ષ પછીનું નવજીવન વ્યસનમુક્તિ કેન્દ્રનું દ્રશ્ય : સંચાલિકા માલતી બહેન કથનને એક મહિલાનો પરિચય કરાવી રહ્યા હતા, " કથન, આ મનસ્વી , લગભગ બે વર્ષ થી અહીં પોતાના પતિનો ઇલાજ કરાવવા આવે છે. ગમે તેટલા પ્રયત્નો કરવા છતાં એને દારૂનું વ્યસન છૂટતું જ નથી. " સવાલો તો મનમાં ઘણાં હતાં. પરંતુ "મોડું થાય છે પછી વાત કરીએ ' એવું માલતીબહેન ને કહીને મનસ્વી સામે કહેવા પૂરતું હસીને કથને સ્ટેજ પર જવા પ્રયાણ કર્યું. પીતો ન હોવા છતાં પણ કોણ જાણે કેમ કથન ના પગ લથડ્યા.
अकेले ही सुलझाना पहेली को कहाँ खास बात होती हैै? मिलके यु ही सुलझा देना थोडी आम बात होती है?
यु ही हर जजबात का लब्ज में तबदील न कर पाना, तुम्हारा ही सिखाया हुआ कोई हुनर या कुछ औ२?
"ચા "ની ચાહ "કેટલી વાર કીધું છે તને કીટલી પર ચા પીવા નહી જવાનું , ઓફિસમાં લાવવામાં આવેલા મશીનની ચા પીવાની . કેટકેટલી ફલેવર લાવ્યાં છે ચા ની . જે ફ્લેવર ગમે તે પી. પણ કીટલી પર ના જઈશ. આટલી મોટી કંપની માં કામ કરે છે. કીટલી પર ચા પીવા જાય તો કંપનીનું ખરાબ દેખાય ." મોટી આઇ. ટી કંપનીના મેંનેજીંગ ડીરેક્ટર માનસીને સમજાવી રહ્યા હતા. પણ માનસી માને તો ને ? કીટલીની ચા નો સ્વાદ મશીનની ચા માં થોડો આવે? એવું માનવા વાળી માનસી બીજા દિવસે કાવ્યા જોડે ફરી કીટલી પર . સાથે કામ કરે એટલે નોકરીમાં અમુક બાબતોમાં માનસી અને કાવ્યા ને મતભેદો ખરા પણ ચા પીવા કીટલી પર તો બંને સાથે જ જાય. આમ ને આમ બે ત્રણ વર્ષ સાથે કામ કરીયું બન્નેએ . પછી તો બંનેના લગ્ન થઈ ગયા. અને બંનેએ નોકરીને બદલે કુંટુંબ ને પ્રાધાન્ય આપ્યું. ધીરે ધીરે પછી તો બંને નો એકબીજા સાથે નો સંપર્ક પણ છૂટી ગયો. અચાનક એક દિવસ કાવ્યાને અમુક કારણોસર સિવિલ હોસ્પિટલમાં જવાનું થયું. ત્યાં તેને બાળકોના વોર્ડ આગળ માનસી મળી ગઈ. ઘણાં વર્ષો પછી માનસીને જોઈને કાવ્યા તો રાજીના રેડ થઈ ગઈ . માનસી પણ કાવ્યા ને મળીને ખુશ થઈ. "ચલ, કેન્ટીનમાં. ચા પીતાં પીતાં શાંતિથી વાત કરીશું. " કાવ્યાની ઓફરને માનસી નકારી ન શકી અને બંને કેન્ટીન માં ગયા . " જો કાવ્યા, મારી દિકરીની માનસિક બિમારીને લઈને મેં ચા તો ક્યારનીયે મૂકી દીધી છે. બસ હવે તો મારી દિકરી સારી થઈ જાય એ જ મારી ચાહ. "ચા " માં હવે મને ચાહ નથી. " કહેતાં જ નર્સનો ફોન આવતા માનસીએ કેન્ટીનમાંથી રજા લીધી. અને માનસીની દિકરીના સારા સ્વાસ્થની કામના કરતી કાવ્યા પણ ત્યાંથી રવાના થઈ.
ઘણી શોધી તોય કોઈને ના મળી , મળી તો માત્ર મને જ થોડી અને ઘણી હું અને હું જ.
"Barburrito" પહેલી જ વખત જયારે કવિષ અને કાવ્યા એ "બાર્બરીતો" ની મુલાકાત લીધેલી ત્યારે તેઓ સાવ નવા નવા વિદેશમાં આવેલા. એમને તો નવી વસ્તુ ખાવી હતી. જેવા તેઓ "બાર્બરીતો"માં આવ્યા ત્યારે તેમને મેનેજરને ગુજરાતીમાં ફોન પર વાત કરતા સાંભળ્યા તો તેમને કોઈક પોતીકાની જ રેસ્ટોરન્ટ હોય તેવું લાગ્યું. કવિષે તો ભોળપણમાં કહી દીધું ," જુઓ ભાઈ, પહેલી જ વખત અહીંયા રેસ્ટોરન્ટમાં આવ્યા છીએ. શુદ્ધ શાકાહારી છીએ. કંઈક સારું ખવડાવો. " રેસ્ટોરન્ટના માલિકે તો જાણે બિલકુલ ભાવ આપ્યા વગર પોતાના રેસ્ટોરન્ટમાં મળતી બધી જ વાનગીઓ વિશે અંગ્રેજીમાં સમજાવવા માંડ્યું. અંતે કવિષે જેમ તેમ કરીને પોતાની ગમતી વાનગી તૈયાર કરાવડાવી . બિચારી કાવ્યાનો તો મુડ જ બગડી ગયો. જેમ તેમ કરીને બિલ ચૂકવીને તેઓ ત્યાંથી રવાના થયા. જે વ્યક્તિને પોતાની માતૃભાષા પ્રત્યે માન ન હોય અને પોતાના વતનના લોકો માટે માન ન હોય તેવા લોકો પાસેથી કોઈ વસ્તુ ખરીદવી નહીં તેમ મનોમન નિર્ણય કરીને કવિષ અને કાવ્યા ત્યાંથી રવાના થયા.
અજાણતાં જ મળેલી આંખો મન પર વાર કરી ગઈ ; પણ, સજાવેલા સપનાઓ અધૂરા રહ્યા અને સવાર પડી ગઈ.
यु ही उम्मीदे कायम है तुमसे, यु ही खाहिश सजी हे तुमसे, माना रास्ते इत ने आसान नही , लक्ष्य बनाकर तुम चलते रहना । तुम्हे मंजिल अवश्य मिलेगी ।
-Vihad Raval
यु ही नही मिले हो तुम , काफी मिन्नते की थी हमने तुम मेरा ख्याल करो ना करो, इन मिन्नतो का थोड़ा लिहाज करना !
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
Copyright © 2022, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
