The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
શબ્દોના લોકસાહિત્યકાર
તાપણું પરીવાર સાથે બેસી ને મને જે હુંફ મળતી, હું એ તાપણું સુખદુઃખની, અલક-મલકની વાતો સાંભળતો, હું એ તાપણું સંબંધો ની મને ઠેઠ સુધી ઓળખાણ પડતી, હું એ તાપણું મારી પાસે બેસી આખુ કુટુંબ હુંફ મેળવતુ, હું એ તાપણું નાના બાળકો મને ડુંગા થી ઓળખતા, હું એ તાપણું ગુલાબી ઠંડી મારા જાગણા ને હસાવતી, હું એ તાપણું તડકો-છાયા માં અડગ ઉભા હું જોતો, હૂં એ તાપણું મને નીંદર આવતી ને વલોણા જગાડતા, હું એ તાપણું બાપુ પાસે પરીશ્રમની વાતો સાંભળતો, હું એ તાપણું મારી બા શુરવીરો ની વાતો સાંભળાવતી, હું એ તાપણું "મારી" 'બા' એટલા માટે કહું છુ.....૨ બા એના હુંફાળા હાથે હંકોરતી ને તો હું રાખ થઈ જાતો, મારાથી કોલસો બનીને મૈણા નોતા ખવાતા એટલા માટે 'મારી' "બા" કહું છું ....૨ શું કહુ દોસ્ત, વધારે સળગુ ને તો મને રાખ માં બુઝાવતા, તે વેળા થાતું કે હજી જીવવું છે મારે. હવે આજે જાતે બુઝાવુ છે તો રાખ નથી, મને બચાવી લો, હું આપનું એ જ તાપણું જીવીને પણ શું કરું, મારું અસ્તિત્વ ટક્યુ નથી, મારા હવે ઈતિહાસ થવા માંડ્યા છે, હવે તો હું દેશી હિસાબ મા 'ત' તાપણા નો 'ત' થી ઓળખાવા માંડ્યો છું.....૨ સાચું કહું ને દોસ્ત બા-બાપુ હુંફ મારી પાસે તો છે, પણ મને ફરી બોલાવજો હું એજ હુંફ આપવા હાજર થઈશ. -હું એજ "યુ" તાપણું
આફત સામે ટકરાશો તો હોંશલા બુલંદ થશે -Yuvrajsinh Solanki
પામી લેને અવસર ઘણો નજીક છે, ભેટી લેને ઈશ્વર ઘણો નજીક છે, મુંઝાય નહીં મનમાં ને મનમાં, ચેતન શક્તિને પમવા ચાલ્યો જા ને વનમાં -Yuvrajsinh Solanki
સમય પણ અજીબ છે, મોતનો ડર સૌને સતાવી ગયો; અમીર પણ ફૂટની જગ્યામા સમાઈ ગયો. -Yuvrajsinh Solanki
ડુબતા માણસને ક્યાં મારો છો, અહીંયા તરતા મરવા માંગે છે ; સમયે ચેતી જજો અહીંયા આપણા જ આપણને શણગારવા માંડે છે. -Yuvrajsinh Solanki
શાંતી ની વ્યાખ્યા ઘરમાં રહેલી લક્ષ્મી છે. -Yuvrajsinh Solanki
અરમાન જીંદગીના ક્યાં પુરા થાય છે, મહેફીલમાં ખોટ તો તારી વર્તાશેજ, તારા વિના ક્યાં કંઈ કામ પુરા થાય છે. -Yuvrajsinh Solanki
ઈશ્વર ની બનાવેલી મૂર્તિઓ યુ' પડી ભાંગે છે, તો સર્જનકર્તાની આંખમાં કેટલા આંસુ હશે, વિચારો... -Yuvrajsinh Solanki
મોતનો અભિનય ભજવતો પણ ગભરાયો છે, 'યુવ, કોણ જાણે ઈશ્વર પણ સત્ય પાછળ મુરઝાયો છે. -Yuvrajsinh Solanki
આ ઘડપણ કોણે મોકલ્યુ ? અંતરથી ઉડાંણ એને માપી તો જોવો એના ઘણા જીવતરનો સમેટાયેલો ભારો નિકળે, આજ ઘૈંડા માનવ પાસે થોડુક બેસી તો લો, એના અભણ જીવતરનો ગુથાયેલો માળો નિકળે. શિક્ષણનો સાથ લઇને આભાસ કરાવી સવલત બતાવી તો જોવો, એની પાસે સ્નાતક નો પ્રમાણ આપતો તારો નિકળે. હું વધારે જાણુ છું ને વધારે સમજુ છું એવો બફાટ કરી જોવો, એની કરચલીમા અનુભવનો એવો તાકાતવર સાકારિત સાર નિકળે. પૈસા ઉડાડી, નારી ડોલાવી એની હરોળમાં રહી ઉભા ટ્ક્કર લઇ તો જોવો, એની પાસે ક્રષ્ણને ડોલાવતો ધાર્મીકતાનો ભજનનો પ્યાર નિકળે. તામારી દરેક પરિસ્થિતિમા એની પાસે બેસી તો જોવો, એના આખા જીવનમાં એક એક આંકડો સુસજ્જ ગોઠવાયેલો નીકળે. “યુ” એને સહાયમા ત્રીજો પગ, લાંબો હાથ અને સમર્થ ખભો આપી તો જો, એમા તારા જીવતરની આખે આખી સમ્રૃધ્ધીનો આહ્વાન નિકળે. સાચુ કહુ તો…… મારા જીવતરનો ભાર ઇશ્વરથી પણ નથી ઉચકાતો, એટલે તો સુકાયેલા છોડની માફક સુકાઇને એકલો ચાલી નિકળુ છું. - યુવીસિંહ
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
Copyright © 2022, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
