કદાચ હું થોડીકજ ક્ષણોનો મહેમાન બની જાઉં અને કાલનો દિવસ મારા માટે ઉગેજ નહિ તો શું શું મારા પાછળ દુખી થનારું કોઈ અરે કોણ હોઈ શકે આમતો એમની ગણતરી મુશ્કેલ છે પણ સાચે મારા માટે તૂટી જાય એવું કોણ કોઈજ નહિ કેમ અચાનક મન જાણે વિચારોના એ વહેણમાં દોડતું અટકી ગયું મારી સામે કદાચ જવાબ હતો હા એ મારી માં હતી. જેને મને જન્મ આપેલો મારા માટે આટઆટલા તડકા છાયડા વાઠેલા અને મને અનહદ પણે ચાહતીજ રહી. બુલેટ ટ્રેનની માફક દોડતાએ ગતિમાન ટ્રેન જાણે પટરીઓ સાથે ફસડાઈ પડી અને સ્થિર થઇ ગઈ મારી સામે માનો ચહેરો ઉપસીને આખાય વિશાલ આકાશમાં છવાઈ ગયો. મારો જવાબ હતો એ કદાચ જે એના આકાર વડે મારા દિલમાં મારી માની જગ્યાને દર્શાવી રહ્યો હતો પણ આ શું આટલી વિશાળતા છે માની આકાશ પણ એને છાપવામાં જાણે ટૂંકું પડી ગયું. ....read more comment ut valuable feedback here...