“ ક્યાં શુધી મોં ફેરવીશ ?” એક પ્રશ્નાર્થના સાદમાં કાન સાથે એ આવાજ વારંવાર અથડાતો હતો. અવાઝ પણ એક દમ સ્પષ્ટ હતો દુર દુર એક પ્રકાશ બિંદુ હતું પણ આગળ કઈ પણ દેખી શકવું અશક્ય. એમાય વાતાવરણ સ્તંભિત હતું કોઈ અવાઝ સંભળાતો ના હતો બસ એક સાદ થોડાક થોડાક સમયાંતરે કાન સાથે અથડાતો અને દિલની ગહેરાઈઓ સુધી ઉતારી જતો હતો. “ ક્યાં સુધી મોં ફેરવીશ ?” મારું દિલ આટલા શબ્દો સાંભળીને તડપી જતું હતું આકર્ષિત થઈને એજ સાદની પાછળ સહસા પગ ચાલવા માંડતા નીચેનો ભાગ જાણે હવે ફરી કઠણ બની રહ્યો હતો. ek rahsymayi duniya ni safar je apna dilna ane manna undanma samayeli chhe... sukh... dukh... prem... lagni... bhavnao... sapna... badhuj kadach tyathi udbhave chhe ane tyaj sami Jay chhe... avo aje kariye safar dilni duniya ane aeni gaheraio ma... give ur valuable feedback in comment box below. ..