આ વાત પચ્ચીસેક વર્ષ પહેલાંની છે.ઘેલા આતા ભણે ઠોઠ હતાં. તેમ છતાં એસ.એસ.સી. બોર્ડમાં તેનો કેન્દ્રમાં ત્રીજો નંબર આવેલો. તેનાં પિતાજી સાદુળ આતા એ આખા ગામમાં એ વખતે પેંડા વહેચેલાં. ઘેલા આતા બે વરસ પી.ટી.સી. કરી પોતાનાં જ ગામમાં માસ્તર બની ગયાં.ઘેલા આતા દેશી માણસ. જાડુ વરણ, ને ડીલે પહાડી માણસ. સ્વભાવે સરળ પણ સામે વાળાને બીક લાગે તેવી તેની આંખો. બાકી આમ તો તે કાયમ હસતાં જ હોય.તેની હસવાની અલગ સ્ટાઇલ હતી.તે આખું મોઢું ખોલીને જોરથી હાસ્ય કરતાં.ને હસે ત્યારે તેનાં નીચેનાં જડબાના આગળનાં સોનાનાં બે દાંત ચમકી ઉઠે.