પ્રકરણ ૧૦ (અંતિમ): મહા-ઓડકાર અને હૃદયપરિવર્તન ૫૦ લાડુ પૂરા થઈ ચૂક્યા હતા. છગનનો દેહ હવે મનુષ્ય જેવો ઓછો અને ભરેલા કોથળા જેવો વધારે લાગતો હતો. ઢોલ વાગતા હતા, લોકો નાચતા હતા, પણ છગન તો હજી પણ શૂન્યમનસ્ક થઈને બેઠો હતો. તેની અંદર એક તોફાન આકાર લઈ રહ્યું હતું. જેમ ધરતીકંપ આવતા પહેલા પૃથ્વીના પેટાળમાં હલચલ થાય, તેમ છગનના પેટાળમાં ૫૦ લાડુઓ, ૨ વાટકા કઢી અને ૧ લોટો પાણી ભેગા મળીને જગ્યા શોધી રહ્યા હતા. અચાનક, છગને હાથ ઉંચો કર્યો. ઢોલી અટકી ગયો. લોકો શાંત થઈ ગયા. "ખસી જાવ..." છગનનો અવાજ કોઈ ઊંડી ગુફામાંથી આવતો હોય તેવો ઘેરો હતો. "બધા આઘા