બી “બેન, તમને આ ધુળિયા ગામમાં ફાવશેે તો ખરુંને? બસ, બે ચાર દિવસનું કામ છે પછી પાછા અમદાવાદના ઘરે જતા રહીશું.” ઉનાળાની રજાઓ દાદા સાથે ગાળવા, મુંબઈથી ગામ આવેલી તેર વરસની તોરલને એના દાદાએ પુછયું. “હા દાદા! મને તો અહિં બહું મજા પડશે પણ તમારે મને રોજ ગામ દેખાડવા લઈ જવી પડશેે, હોં!” હસુ હસુ થતા, ગુલાબી ગાલવાળી તોરલના લાલ લાલ હોઠ બોલેલા. “ઠીક ત્યારે! હવે મને ચિંતા નથી. ચાર જણા પાસેથી આપણે રુપિયા લેવાના બાકી નિકળે છે! એમને એમ કે, શેઠ હવે ઘરડા થયા એટલે રુપિયા લેવા અહિં ગામ સુંધી લાંબા નહી થાય! પણ, હું તો મરણપથારીએ પડ્યો હોવ