જબસે મેને તુમે દેખા હૈ તબસે તેરા હી ખ્યાલ આતા હૈ હર પલ એ તેરા ખામોશ ચહેરો મેરે દિલ કો તકલીફ દેતા હૈજબભી તું હસ્તી હૈ સુકુન મીલતા હૈ પર આજ તેરે રોનેસે પતા નહીં ક્યું મુજે..... તેની કવિતાના તે શબ્દો હજી પુરા થયા પણ ન હતા ને રીતલ દોડતી આવી તેના ગળે લાગી ગઈ. બધું જ ભુલાઈ ગયું ને બે દિલ એક અજીબ દુનિયામાં ખોવાઈ ગયા. એકમિનિટ માટે તો દિલ ધબકવાનું પણ ભુલી ગયું ને વિચારો વગરનું મન એકમેકના સગે ચડી ગયું. રીતલના હાથ રવિન્દના ગળે હતા ને રવિન્દ હાથ તેની કમર પર. તેને રીતલને જોરથી જકડી રાખી હતી જે મોકાની તે તલાસ એક મહિનાથી