પ્રકરણ ૩૫"તું મને છોડીને કેમ ગઈ? કેમ?" રાહુલ નાના બાળકની જેમ ફરિયાદ કરી રહ્યો હતો."મને માફ કરી દે રાહુલ..." આધ્વીકાએ રાહુલનો ચેહરો ચુમ્યો અને ફરીથી બોલી,"હું ગયા ભવ કે આવતા ભવમાં નથી માનતી પણ તું માને છે અને સાચે જ તું મને એવુ હોય તો હું દરેક જન્મની તારી પત્ની બનવા માંગીશ.""મત જા આધ્વી, પ્લીઝ." રાહુલની આંખો ભીંજાઈ ગઈ હતી."આપણો સાથ પૂરો થયો રાહુલ, મને મળવા બદલ તારો ખુબ ખુબ આભાર." આધ્વીકાની આત્મા તેના શરીરમાંથી નીકળી ગઈ અને તેનું શરીર રાહુલ ઉપર ઢળી પડ્યું."આધ્વીકાઆઆઆઆઆઆ....." રાહુલ ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડ્યો."પણ અચાનક..." રાવિની વાત વચ્ચેજ કાપીને માયા બોલી,"મને તારા ઉપર વિશ્વાસ છે