આ કથામાં મારા કાકા જેમણે 80 વર્ષે દેહ ત્યાગ કર્યો તેનાં અંતિમ સમયની વાત છે. એક મહિનો પહેલા, તેઓનું મધુપ્રમેહ ખૂબ ઓછું થઈ ગયું હતું જેના કારણે તેમને હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવામાં આવ્યા. ત્યાં, એમના ફેફસામાં ઇન્ફેકશન વધ્યું હતું અને ડૉક્ટરે શ્વાસ નળીમાં છિદ્ર કરવાનું સૂચન કર્યું. તેમની ત્રણ પુત્રીઓમાંથી બે અમેરિકામાં રહેતી હતી અને તેઓ પિતાના સમાચાર સાંભળતા જ સુરત આવી ગઈ. પુત્ર અને ત્રીજી બહેનના પતિએ શ્વાસ નળીમાં છિદ્ર કરવાનું નક્કી કર્યું, પરંતુ બીજા બે પુત્રીઓ ઓપરેશનને વિરોધ કરી રહી હતી. અંતે, કાકાનું ઓપરેશન થયું, જેના બાદ તેમને સારી સ્થિતિમાં મળ્યા અને તેઓ વાતો કરવા લાગ્યા. બે દિવસ પછી, ડોક્ટરે ઓક્સિજન અને શ્વાસ નળી કાઢવાની વાત કરી, પરંતુ પછી તેમનું સ્વાસ્થ્ય વધુ નાજુક થઈ ગયું અને તેમને ICUમાં દાખલ કરવામાં આવ્યો. પુત્રીઓએ તેમને ઘરે લઈ જવાની માંગ કરી, પરંતુ બીજાના વિચાર પ્રમાણે, હોસ્પિટલમાં રાખવું વધુ સારું હતું. અંતે, કાકાને ઘરે લઈ જવાનું નક્કી થયું, જ્યાં તેમની માટે ઓક્સિજન અને સહાયની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી. 17 દિવસ પછી, કાકા ઘરે આવ્યા, પરંતુ તેમનું સ્વાસ્થ્ય સુધરતું ન હતું અને ડોક્ટરોનું માનવું હતું કે તેઓ વધુ લાંબો સમય જીવે નહીં શકશે. તે દરમિયાન, ઓક્સિજન સિલિન્ડરમાં લીકેજ થઈ જવાથી તેમના જીવનનો અંત આવી ગયો.

by APURVA PATEL in Gujarati Moral Stories

Writen by APURVA PATEL

Category Moral Stories