नादिया मुराद आणि देनिस मुक्वैगी ह्यांना २०१८चा नोबेल शांतता पुरस्कार मिळाला. नादिया मुराद, एक मानवाधिकार कार्यकर्ता, इराकमधील यझिदी समाजातील आहे. तिचा जन्म १९९३ मध्ये कोचो गावात झाला. २०१४ मध्ये आयसिसने त्यांच्या गावावर हल्ला केला, ज्यात नादियाच्या ९ भावांपैकी ६ जण ठार झाले. तिला आणि तिच्या बहिणींना गुलाम म्हणून कैद करण्यात आले, त्यांच्यावर लैंगिक छळ करण्यात आला. आपल्या आईच्या हत्या आणि अनेक अत्याचारांनंतर, नादिया पळून जाण्यात यशस्वी झाली आणि जर्मनीत आश्रय घेतला. नादियाचे आत्मवृत्त 'दी लास्ट गर्ल' मध्ये तिच्या अनुभवांची कथा आहे, ज्यामध्ये ती यझिदी समाजाच्या भोगलेल्या यातनांचा उल्लेख करते. तिचे जीवन शेतकरी कुटुंबात शांततेत गेले, परंतु आयसिसच्या हल्ल्यानंतर सर्व काही उद्ध्वस्त झाले. नादियाने अनेक अत्याचार सहन केले, परंतु ती आपल्या अनुभवांमुळे एक आवाज बनली आणि यझिदी समाजाची कहाणी जगासमोर आणली. २०१६ पासून ती मानवी तस्करीतील बचावलेल्यांच्या सन्मानासाठी संयुक्त राष्ट्रसंघाच्या सदिच्छादूत म्हणून कार्यरत आहे.

by Komal Mankar in Marathi Fiction Stories

Writen by Komal Mankar

Category Fiction Stories