મીરાંનું મોરપંખ - ૧૯

by શિતલ માલાણી in Gujarati Fiction Stories

આપણે આગળ જોયું કે કુમુદે કહેલા શબ્દોથી મીરાં ડઘાઈ જાય છે. એ બેચેની અનુભવે છે. જમતી પણ નથી. મોહિત એને પ્રેમથી જમાડે છે. આ અનોખું બંધન એમનું અતૂટ છે.હવે આગળ... મોહિત અને મીરાં બેય સાથે જમી અને પોતાની આંખોથી ...Read Moreવહાવતા વહાવતા ધીમી વાત કરે છે. સંધ્યાએ ફોઈના વર્તનની વાત મોહિતને જણાવી દીધી હતી. એ મીરાંને સમજાવે છે કે એની જીભ જ કર્કશ છે. તું જાણે છે પછી એ વાતને શું કામ મનમાં લે છે. તું તારૂં વિચાર અને કાલ તૈયાર રહેજે...સવારે દસ વાગ્યે.. તારા માટે મેં અને સંધ્યાએ સરપ્રાઈઝ ગોઠવી છે......હવે સૂઈ જા ચાલ... સવાર પડીને સૂરજ નવા Read Less