" माझ्याशी लग्न करू शकत नाहीस असं म्हणालास पण निदान आयुष्यभर एकत्र राहायला तयार झालास हे सुद्धा माझ्यासाठी खूप आहे . तुझ्या आई--बाबांनी अगोदर आपलं लग्न ठरवलं आणि नंतर ते मोडलं. मी त्यांनाही दोष देत नाही. दोष माझ्या नशिबाचा आहे." दीपा दोघांसाठी टीपाॅयवर सरबताचे दोन ग्लास तयार करताना बनवताना अतिशय भावनाविवश होऊन बोलत होती. ती पुढे बोलू लागली, " मला तर हे जगणं नकोसं वाटतंय! लोकांच्या नजरेत मला कधी करुणा दिसते ; तर कधी उपहास! समाजात मी सन्मान गमावून बसलेय. तुझ्याबरोबरचे हे काही क्षण माझ्यासाठी खूप मॊल्यवान आहेत. कधी कधी असं वाटतं, की तू जवळ असतानाच या जीवनाचा अंत व्हावा." तिच्या या गूढ बोलण्याकडे राकेशने विशेष लक्ष दिलं नाही. त्याला वाटत होतं की दीपा त्याला भावनेत गुंतवायचा प्रयत्न करतेय. तिला जणू झटकून टाकायच्या अविर्भावात तो म्हणाला,