રઘુ ને આ બધું બહુ જ અજીબ લાગતું હતું. એને ઘણી વાર તો ગુસ્સો આવી જતો હતો કે પોતે નેહા ને લવ પણ નહિ કરી શકતો અને એને પ્યાર કર્યા વગર રહી પણ નહિ શકતો! એ એને જોતો તો બસ જોતો જ રહી જતો! અને એનો અવાજ પણ રેખા જેવો જ હતો તો બસ એને સાંભળતો પણ રહી જતો! "મમ્મી - પપ્પા, ભાઈ - બહેન નહિ તારા?!" ગીતા એ વાતો વાતોમાં જ પૂછ્યું તો એના આંસુઓ નીકળી ગયા. "ના રડ.." એટલા બધામાં પણ નેહા ને રઘુ જ પોતાનો લાગ્યો. એને એનો હાથ પકડી લીધો. રઘુ એ પણ એના વિશ્વાસ ને