વિશ્વાસ, એક યુવાન, પોતાના મિત્રો, ખાસ કરીને જાનકીને ગુમાવ્યા પછી ખૂબ જ દુખી અને એકલો અનુભવતો હતો. તે તેના આત્મગ્લાનિમાં જીવતો હતો અને વિચારતો હતો કે જો તેણે અન્ય સમયે પ્રવાસનું આયોજન કર્યું હોત, તો કદાચ આ ગોઝારી ઘટના ટાળવામાં આવી શકતી. ૧૨માં ધોરણનું પરિણામ મેળવવા માટે સ્કૂલ પહોંચતા, તે જૂની યાદોમાં ખોવાઈ ગયો, પરંતુ શિક્ષકોના સ્વાગતથી થોડું હિંમત ભરી. જાનકી, જે સફળતાના સપનાંઓ સાથે હતી, તેના માટે વિશ્વાસે ખાસ યાદ કરી હતી. જ્યારે સ્કૂલમાં ટ્રેન અકસ્માતને કારણે દુખદાયક મૌન યોજવામાં આવ્યું, ત્યારે વિશ્વાસને અતીતની મીઠી યાદો યાદ આવી. અંતે, વિશ્વાસે પ્રિન્સીપાલને વિનંતી કરીને જાનકીનું પરિણામ લેવું માગ્યું, કારણ કે તે તેના પરિવારનો કોઈ સભ્ય ત્યાં હાજર નહોતો. આ કથા, મિત્રતા, ગુમાવવાની દુખદાયક અનુભૂતિ અને મહેનતના પરિણામોની છે, જે માનવ સંવેદનાઓને સ્પર્શે છે.

by Rupen Patel in Gujarati Love Stories

Writen by Rupen Patel

Category Love Stories