आलिया आपल्या अब्बाला पत्र लिहित आहे. ती त्याला विचारते की तो कसा आहे आणि त्याला ओळखत नाही म्हणून आश्चर्य व्यक्त करते. आलिया त्याला आठवते की काही वर्षांपूर्वी तो त्यांच्या गरिबीच्या झोपडीत भेटायला येत होता, पण त्याने फक्त तिच्यासाठी फुगे विकत घेतले आणि निघून गेला. ती त्याला त्याच्या वर्तनाची आठवण करून देते, जिथे तो तिच्या नावावरून तिच्या आईसोबत वाद करत होता आणि तिला इंग्रजी बोलताना चिडवायचा. आलिया त्याला त्यांच्या नात्याची आणि त्याच्या तलाकाची आठवण करून देते, ज्यामुळे तिच्या आईने दुसरे लग्न केले. नवीन अब्बा चांगले होते आणि तिला चॉकलेट देत होते, पण तिला तिच्या खरा अब्बाच्या आठवणींना विसरण्यात अडचण येते. ती त्याला सांगते की, जरी त्याने तिच्यावर प्रेम न केले तरी ती त्याची अंश आहे आणि त्याच्यावर विश्वास ठेवते.

by Komal Mankar in Marathi Fiction Stories

Writen by Komal Mankar

Category Fiction Stories