"રુદ્રાક્ષ" એક સંવેદનશીલ કથા છે, જેમાં આચાર્યજી એક યુવાનને મળીને પોતાના ભૂતકાળની યાદોને તાજી કરે છે. આચાર્યજીના હાથમાં એક મૂખી રુદ્રાક્ષ છે, જે તેમને ગૌરીની યાદ અપાવે છે. યુવાન, જે ગૌરીનો પુત્ર છે, આચાર્યજીને આ રુદ્રાક્ષ સોંપવા આવ્યો છે. કથામાં બતાવવામાં આવ્યું છે કે, સોમેશ્વર (આચાર્યજી) યુવાન સમયે ગૌરીની સુંદરતા પર પ્રસન્ન થઈને તેને પ્રેમ કરતાં હતા, પરંતુ ગુરુજીના નિર્ણયથી ગૌરીને બીજે મોકલવામાં આવી. ગૌરીએ અંતિમ મુલાકાતે સોમેશ્વર પાસેથી રુદ્રાક્ષ યાદગાર રૂપે લઈ ગઈ. વર્ષો પછી, ગૌરીનું અવસાન થાય છે અને યુવાન આચાર્યજીને કહ્યું છે કે તે ગૌરીની તપસ્યા પર કોઈ દાઘો ન પડવા દે. આચાર્યજી રુદ્રાક્ષને પોતાના હાથમાં લઈને, સમયની ભૂલણમાં છુપાયેલ સત્યને સમજે છે. આ રીતે, કથા પ્રેમ, સમર્પણ અને સમયની પળોનો અહિસ્કાર કરે છે, જેમાં પાત્રો વચ્ચેના સંવેદનો અને ભવिष्यની આશાઓને દર્શાવવામાં આવી છે.

by Kiran shah in Gujarati Moral Stories

Writen by Kiran shah

Category Moral Stories