હિના આજે ખૂબ જ થાકી ગઈ હતી, કારણ કે તેણીનું કામ શહેરની પ્રખ્યાત ગાયનેક હોસ્પિટલના ઓપરેશન થિયેટરમાં હતું. સવારથી જ ઘણી પીણાં પેશન્ટ્સ હતા અને આજે ચાર સિઝેરિયનઓ કરવામાં આવ્યા. હિનાની ડ્યૂટી પાંચ વાગ્યે પૂરી થવાની હતી, પરંતુ કામના કારણે તે છ વાગ્યા સુધી રહી ગઇ. જ્યારે તેણી ફ્રેશ થવા ગઈ, ત્યારે એક એમર્જન્સી કેસમાં પેશન્ટ આવીને તેને સતત રડતી અવાજ સાંભળાયો. પેશન્ટ એક યુવતી હતી, જે સાત માસના ગર્ભના બ્લીડીંગથી પીડાઈ રહી હતી. હિના જલ્દીથી પેશન્ટને ઓટીમાં ખસેડવા માટે કાર્યવાહી કરવા લાગી, પરંતુ ડૉક્ટરને ફોન કરવો મુશ્કેલ થયો. જોકે, હિના પોતાના અનુભવનો ઉપયોગ કરીને લોહી અટકાવવા માટે પ્રયત્ન કરતી રહી. ડૉક્ટર દસ મિનિટમાં પહોંચવા માટે કહ્યું, અને હિના ઓપરેશનની તૈયારીમાં લાગી ગઈ. પેશન્ટના પતિની સહી મેળવવા માટે હિના પેશન્ટની માતાને મળવા ગઈ, જેમણે પોતાની સહી આપી. ઓપરેશન શરૂ થયું, જેમાં છોકરીને તો બચાવી લેવામાં આવી, પરંતુ બાળક બચાવી શકાયું નહિ. હિના આ ઘટના માટે દુઃખી હતી, પરંતુ તેણે છોકરીની માતાને આ વાત જાણ કરી. માતાના ચહેરા પર છોકરીના બચાવની ખુશી હતી, પરંતુ જ્યારે બાળકના ગુમાવવાની ખબર પડી, ત્યારે તેમનો કોઈ પ્રતિસાદ ન હતો, જે દર્શાવે છે કે તે માટે બાળક ગુમાવવાનું દુઃખ ન હતું.

by Rizzu patel in Gujarati Moral Stories

Writen by Rizzu patel

Category Moral Stories