ઉંબરો ઓળંગી ગઈ…. – દિવ્યેશ ત્રિવેદી

by Smita Trivedi in Gujarati Women Focused

પૂર્ણ ચન્દ્રને ભેટવા ઉછળતાં મોજાં પથ્થરો પર અફળાઈને કારમો ચિત્કાર કરી શમી જતાં હતાં. તેમના રુદનથી જાણે પથ્થરો ભીના થઈ જતાં હતાં – છતાં પણ એ મોજાંને આશા હતી – શ્રદ્ધા હતી કે ‘કરતાં જાળ કરોળિયો’ વારંવાર જઈશું – ...Read Moreપથ્થર રોકે – ચન્દ્રને મળીશું – રાત્રિ વીતે તે પહેલાં! કેવી ઘેલછા હતી? મોજાં અને ચન્દ્રની વચ્ચે રહેલા પથ્થરનું આ કૃત્ય જોઈને બારીમાં ઊભેલી શીલુ વિષાદની હાજરીમાં પણ સહેજ હસી જતી – પરંતુ પાછી પૂર્વવત ગંભીર થઈ જતી – રોજ આમ જ કલાકો વીતતા – એકલવાયું ઘર – એકલવાયું મન અને એકલવાયું જીવન – પતિ પરદેશ ગયો – Read Less