આ વાર્તા "સંકલ્પ"માં એક વ્યક્તિ પોતાના જીવનની યાદોમાં ખોવાઈ જાય છે, જ્યારે તે સાંજના સૌરભનો આનંદ માણી રહ્યો છે. તે કવિતાની છેલ્લી પંક્તિ લખીને, પોતાના જીવનના અંકોને યાદ કરે છે, જે બાળપણથી આજ સુધીના પ્રસંગો સાથે સંકળાયેલી છે. તેણે બાલમંદિરમાં પોતાની પહેલી દિવસની યાદો, શાંતિ અને માતાની પ્રેમભરી છાંટ વિશે વિચારે છે. આવી જ રીતે, તે પોતાના પરિવાર સાથેની મીઠી યાદો, પરિવારના બગીચામાં રમવા અને તહેવારો ઉજવવાની વાતો કરી રહ્યો છે. તેની બાળપણની ખુશીઓ, જેમ કે દીવાળી, વરસાદની ઋતુ અને મસ્તીભરી મનોરંજનની યાદો જીવંત થાય છે. આ સર્વ યાદો તેના જીવનની મહત્તા અને તેની પ્રેરણા તરીકે ઊભા થાય છે. આ વાર્તા માનવ જીવનની મીઠાઈ અને કઠિનાઈઓની યાદ અપાવે છે, અને જીવનના દરેક ક્ષણને મહત્વપૂર્ણ ગણાય છે.

by Dakshesh Inamdar in Gujarati Motivational Stories

Writen by Dakshesh Inamdar

Category Motivational Stories