આ વાર્તામાં વસુધા નામની સ્ત્રીની જીવનની દિનચર્યાનો વર્ણન છે. તે રોજની વ્યસ્તતા, ઘરના અને ઓફિસના કામમાં વ્યસ્ત રહે છે, અને પોતાની ઓળખ ગુમાવી રહી છે, માત્ર રવિશની પત્નિ અને ખુશ્બુની માતા તરીકે ઓળખાય છે. તે રોજના એકસમાન જીવનથી કંટાળી ગઈ છે અને પોતાના માટે સમય કાઢવા માગે છે, પરંતુ પરિવારની જવાબદારીઓમાં બાંધાઈ ગઈ છે. એક દિવસ જ્યારે વસુધા બસની રાહ જોઈ રહી છે, ત્યારે તે એક પતિ-પત્ની વચ્ચેના ઝઘડાને જોઈને વિચાર કરે છે કે કેવી રીતે ઘણીવાર પત્નીઓ પોતાના પતિઓને માફ કરી દે છે. તે આને ધ્યાનમાં લઇને પોતાના લગ્નમાં પ્રેમને ફરીથી જીવંત કરવાની ઇચ્છા અનુભવે છે, અને તે રવિશને માફ કરી દે છે, કારણ કે તે જાણે છે કે તે તેના વિના રહી ન શકે. આ વાર્તા વસુધાના આંતરિક સંઘર્ષને દર્શાવે છે, જેમાં તે પોતાના ઓળખને પુનઃપ્રાપ્ત કરવા અને જીવનમાં આગળ વધવાની દિશા શોધે છે.

by Kinjal Patel in Gujarati Moral Stories

Writen by Kinjal Patel

Category Moral Stories