આ કથામાં 1972માં મહારાષ્ટ્રમાં પડેલા દુષ્કાળનો વર્ણન છે. સતત બે વર્ષ સુધી વરસાદ ન પડવાના પરિણામે, પુરંદર તાલુકામાં લોકોનું જીવન ખૂબ જ મુશ્કેલ બની ગયું. જગતાપ બહેનો અને કલ્પનાબહેન જેવા લોકો નિર્ણય કરે છે કે દુષ્કાળગ્રસ્ત ગામમાં જઈને દિવાળી ઉજવવાની જગ્યાએ સહાય કરવા જવું જોઈએ. દુકાળના કારણે જમીન તડકે સુકાઈ ગઈ હતી, પાણીની અછત હતી, અને લોકો માટે જીવન જીવવું સખત બની ગયું હતું. સરકાર દુષ્કાળ નિવારણ માટે કાર્યો શરૂ કરે છે, જેમાં 'સંકલિત ક્ષેત્ર વિકાસ યોજના'ની જાહેરાત કરવામાં આવે છે. બે વર્ષના દુષ્કાળના કારણે લોકો મોટા પ્રમાણમાં પથ્થરો ફોડવાનું કામ કરી રહ્યા છે, જેમાં પુરુષ, સ્ત્રીઓ અને બાળકો બધા સામેલ છે. તેમની મહેનતથી મળતી રોજગારી અને અનાજની પૂર્તિ અત્યંત ઓછા છે, અને ઘણા લોકો જેલમાં જવા વિશે વિચારે છે, કારણ કે તે જીવન કરતા ઓછું દુખદાયક લાગે છે.

by Kishor Gaud in Gujarati Fiction Stories

Writen by Kishor Gaud

Category Fiction Stories