प्रेमा तुझा रंग नवा... - Novels
by Bhagyashree Parab 
in
Marathi Love Stories
ती भयानक काळोखी रात्र ती त्या रात्री एकटीच आजूबाजूला कोणीच नाही तिला कुठलेच भान नाही की आजूबाजूला कोणी आहे का ती शून्यात नजर घालून बसलेली मनाशी आणि हृदयाची तिचे द्वंद चालू होते , दूरवर पूर्ण काळाकुट्ट अंधार पसरलेला शरीरावर ...Read Moreकाटा येईल असा थंड वारा आजूबाजूला भयान शांतता आणि समोर समुद्र आणि ती एका बाजुला किनाऱ्यावर बसून ती मनात बडबडत होती आणि सोबत तिच्या खूप वेदनादायक अश्रुंच्या धारा वाहत होत्या.
" मी जन्माला आली ही माझी चूक होती की मुलगी आहे ही माझी चूक होती. बाबांनी कधी जवळ नाही घेतल आजीआजोबा नी कधी नातीच प्रेम नाही मामा मामी आत्या काका यांनी कधी भाचीच प्रेम नाही दिलं भावंडांनी कधी बहिणीच प्रेम नाही दिलं मित्रमैत्रिणी नीं कधी मैत्रीचं प्रेम नाही दिलं अस का मी जन्माला आली ही चूक होती का ? माझं काही चुकल का ?
अजुन किती सहन करू खरचं मी पुढे जगू शकेल का खूप प्रयत्न करूनही शेवटी निराशा का येतेय ? का ? ? आयुष्यात जे पण येत आहे ते थोड्या दिवसांनी दूर होत आहे असं का माझं काही चुकत का कुठे बोला ना यार कुठे चुकत का???? की मीच चुकीची आहे
ती भयानक काळोखी रात्र ती त्या रात्री एकटीच आजूबाजूला कोणीच नाही तिला कुठलेच भान नाही की आजूबाजूला कोणी आहे का ती शून्यात नजर घालून बसलेली मनाशी आणि हृदयाची तिचे द्वंद चालू होते , दूरवर पूर्ण काळाकुट्ट अंधार पसरलेला शरीरावर ...Read Moreकाटा येईल असा थंड वारा आजूबाजूला भयान शांतता आणि समोर समुद्र आणि ती एका बाजुला किनाऱ्यावर बसून ती मनात बडबडत होती आणि सोबत तिच्या खूप वेदनादायक अश्रुंच्या धारा वाहत होत्या. " मी जन्माला आली ही माझी चूक होती की मुलगी आहे ही माझी चूक होती. बाबांनी कधी जवळ नाही घेतल आजीआजोबा नी कधी नातीच प्रेम नाही मामा मामी आत्या काका
आरोही ला ते एका रुममध्ये घेऊन येतात तिथे तिला घालण्यासाठी चे कपडे याची अगोदरच तयारी करून ठेवलेली. रियाने तिला फ्रेश आणि तयार होऊन बाहेर हॉलमध्ये ये असं बोलून निघून गेली आरोही रुमध्ये आली समोर बेडवर ...Read Moreघालण्यासाठी लाईट निळ्या रंगाचा ड्रेस , मॅचींग कानातले, बांगड्या ठेवलेले दिसले . ती ते बघून आपुसक तिच्या चेहऱ्यावर गोड smile आली आणि फ्रेश व्हायला गेली फ्रेश होऊन आरोही बाहेर हॉलमध्ये आली तिला बघून सगळे दंग झाले ती दिसतच तशी होती लाईट निळ्या रंगाचा ड्रेस एका साईड ने ओढनी घेतलेलं तिच्या गोऱ्या शरीरावर खूपच छान दिसत होता , मॅचिंग कानातले , बांगड्या
आरोही " तो......तो......तो..... परत...आला नाही सोडणार मला तोरिया " कोण तो? "पुढे.....आरोही " रक्षित "रिया " what रक्षित त्याला कस समजल तू इथे आहेस ते " ( तुम्ही म्हणाल हिला कसं माहिती तर आरोही ने रियाला तिचा पास्ट ...Read Moreसांगितला आहे जेव्हा ती इथे राहायला आली ) आरोही " मी जेव्हा ऑफिस मध्ये होते तेव्हा त्याचा मेसेज आलेला फ्लॅशबॅक...... बॉसला वेलकम करून झाल तेव्हा सगळे आपापल्या डेस्कवर येऊन बसले आरोही पण येऊन बसलेली आणि काम करू लागली थोडा वेळ गेल्यावर तिचा सहज फोन ब्लींक झाला आणि आरोहीच लक्ष गेलं पहिलीच ओळ वाचल्यावर तिने पटकन फोन हातात घेऊन नोटिफिकेशन
सकाळ......... खिडकीतून सूर्यकिरण तिची झोप अडवत होता... तिच्या सुंदर चेहऱ्यावर सूर्याची किरणे त्रास देत होती...तिला खूप दिवसांनी एकदम शांत झोप लागली होती निवांत, सूर्याच्या किरणामुळे तिला जाग आली..... उठून फ्रेश होण्यासाठी गेली...फ्रेश होऊन ती नाश्त्यासाठी हॉलमध्ये आली ...Read Moreआणि पटपट नाष्टा करू लागली कारण तिला ऑफिसला लवकर जायचं होतं , भरपूर काम pending होती तिला... पटापट नाश्ता करून ती ऑफिसला जायला निघाली आणि बस स्टॅण्ड वर येऊन थांबली बसची वाट बघत.... तेवढ्यात तिला अननोन नंबर वरुन कॉल आला.... तिने आधी नाही उचललं , नंतर परत आला तेव्हा वैतागून कॉल उचलला. आरोही " हॅलो कोण?"पलीकडे " हॅलो बेबी कशी आहेस?"आरोही घाबरून "क...
आरोही आणि रिया हरी ओम चाळीत आल्या...आणि सुधा काकी च्या घरासमोर येऊन उभ्या राहिल्या...रिया दार वाजवणार तर ती समोरचं दृश्य पाहून अवाक झाली आणि आरोही ती अशी का बघतेय म्हणून समोर बघितल तर आरोहीची पण तीच रिअँक्शन होती...पुढे....आरोही समोर ...Read Moreअस बघून पळतच काकीकडे आली आणि तिच्या पाठोपाठ रियाही तिथे आली...आरोही " काकी काय झाल तुम्हाला, हे एवढ कसं भाजल...."सुधा काकी " ते.... मी किचन मध्ये जेवण बनवत होते, तर उमा ताईंनी मुद्दामून धक्का दिला.... त्यामुळे माझा हात तव्यावर भाजला...."आरोही शॉकमध्ये " काय ..... त्यांना काही मन आहे की नाही... फक्त स्वतःच स्वतःचा च विचार करत असतात त्या दुसऱ्यांना काय
आरोही आपल काम संपवून , रिक्षाने एका हॉटेल समोर उभी राहिली....आणि रिक्षावाल्याला पैसे देऊन आत शिरली व एका व्यक्तीला शोधु लागली...... थोड्यावेळाने ती व्यक्ती भेटली आणि त्याच्या समोर घाबरट भाव ठेवून त्याच्या समोरच्या चेअर वर बसली....व त्यांच्यात काहीतरी बोलण ...Read More, पण अचानक आरोही ने रागात उभी राहून सरळ त्याच्या तोंडावर पाणी फेकल....अस अचानक झाल्याने त्या व्यक्ती शॉक आणि रागात तिला पाहू लागला....व त्याचबरोबर तिथे अजुन एक व्यक्ती एका साइडला उभ राहून, आरोहीचा हा अवतार बघून तोही शौकमद्येच तिला पाहू लागला....पुढे.....आरोही घाबरत घाबरत त्या व्यक्तीच्या समोर येऊन बसली...आणि तो असुरी हास्याने तिच्याकडे बघत होता...तो तिच्या हातात आपला हात घेऊन "
हा भाग चौथा भागच्या पुढचा भाग आहे.... मोठं वाला सॉरी खूप मोठी मिस्टेक झाली त्याबद्दल...आरोही आणि निखिल आरोही ने सांगितलेल्या अड्रेसवर पोहोचले....ते एक हरी ओम चाळ होती .... ते दोघे चालत चालत एका घराकडे आले आणि आतलं दृश्य बघून ...Read Moreस्तब्ध झाले...... पुढे..... आतमध्ये दोन बायका एकमेकींच्या केसं पकडून राक्षसासारखे मारत होत्या , त्यांना बघून असे वाटत होते की त्या एकमेकींचा पुढे मागे न बघता मर्डर करतील.... आणि दुसरीकडे बाजूला एक छोटीशी क्युट मुलगी त्यांना असं भांडताना बघून , घाबरत रडत होती... ती मुलगी खूपच घाबरली होती...तिचे हात पाय थरथरत होते...तसचं अचानक तीच लक्ष बाहेर उभ्या असलेल्या आरोहीवर
तेच सामान घेताना आरोही कोणालातरी धडकली.... ती त्या माणसाला काही बोलणार तर त्याला पाहून तिच्या चेहऱ्यावर आश्चर्य आणि राग दोन्ही आलेलं.... रिया ची पण सेम रेअँक्शन होती.... दोघी एकदाच आश्चर्य आणि रागाने " तू...." तो राक्षसी हसू आणत ...Read Moreहो मी.... काय मला बघून आश्चर्य वाटलं का.... " पुढे......आरोही रागात " तू बाहेर कसा आलास.... जेल मध्ये होता ना...." तो " हो.... होतो आता बाहेर आलोय , तू कितीवेळा पण जेल मध्ये टाकशील तरी मी सहज बाहेर निघू शकतो...."आरोही " इम्पॉसिबल सगळे पुरावे तुझ्या बाबतीत होते....तुझ बाहेर निघणं कठीण आहे...."तो " पुरावे इतकेही हार्डली नव्हते ना .... सो आता दुसर उपाय शोध परत जेलमध्ये
बाजूची व्यक्ती " अग फोन कधीपासूनचा वाजतोय तुझा बघ..."आरोही भानावर येत " हो... बघते...."आरोही फोन उचलून " हॅलो....."पुढे.....पलिकडची व्यक्ती रागात धारधार आवाजात " मिस आरोही , तुमचं लक्ष कुठे आहे.... कधीचा कॉल करतोय , तुम्ही इथे नक्की कामच करायला ...Read Moreना....." आरोही " सॉरी सर ते...ते...ते "आरोही ला मध्येच थांबवत पलीकडची व्यक्ती " लवकर फाईल घेऊन या मिस्टर कदम ची..."पलीकडची व्यक्ती " हो....हो...हो सर..."पलिकडच्या व्यक्तीचं बोलून झाल्यावर त्याने लगेच फोन कट केला.....इकडे आरोही पटकन मिस्टर कदम ची फाईल शोधून कॅबिन च्या दिशेने निघाली....आरोही चालता चालता मनात " लक्ष कुठे असत तुझ आरोही , हं आता सरांचा ओरडा खा.... एकतर आधीच टेन्शन
इकडे निखिल तिला अस चिडलेल बघून हसू येत होत.... त्याला हायस वाटल की ती आता जॉब सोडून नाही जाणार ते... तोही रिलॅक्स होवून आपल काम करू लागला.....पुढे.... आरोही रागातच काम करत होती... तिला निखिल चा खूपच राग आलेला ...Read Moreकारण त्याने अगोदर ओरडला आणि आता ती सोडून जात होती तर रिझाईन पेपर फाडला.... म्हणजे तिला कुठलाच चान्स उरला नव्हता त्याचा विरुद्ध....थोड्यावेळाने ऑफिस सुटायचा टाईम झालेला.... आरोही अजूनही काम करत होती कारण खूप काम पेंडिग राहिली होती ती तेच पूर्ण करत होती , तेही पटापट..... कारण तिला लवकरात लवकर आश्रमात जायचं होतं पार्टी आहे ना म्हणून.... तिचं लक्षच नव्हतं आजूबाजूला की
रिया मेसेज बघून शॉक झाली होती....आणि शॉक मधेच ती अरोहिला बघत होती... आरोही ती गालात हसत तिच्याकडे पाहत होती....पुढे....रिया " रक्षित , तू नक्की भेटणार आहेस का त्याला ?...."आरोही हसत " हो मग आता त्याचं काम तमाम करायचं ...Read Moreपूर्ण पुराव्यानिशी त्याला जन्मपेठेची शिक्षा झालीच पाहिजे...."रिया " मग मी पण येणार आहे तुझ्यासोबत तुला अस एकटीला सोडू नाही शकत.... इकडे जीव वर खाली होतो माझा... ( आरोही काही बोलणार त्या अगोदरच ) आता तू काही बोलू नको की मला काही नाही होणार.... मी तुझ्यासोबत येणार म्हणजे येणार , दॅट्स फायनल... "आरोही " ओके बाबा ये तू माझ्यासोबत तू काय ऐकणार नाही....
निखिल " हो सांगतो त्या आधी बसून घेऊ..." आरोही " ओके..." पुढे.... ते तिघे एका टेबलाजवळ बसतात... निखिल कॉफी ची ऑर्डर देऊन बोलायला सुरुवात करतो... निखिल " मी इथेच जवळच्याच मार्केट मध्ये आलेलो... घरी जात होतो तर आरोही ला ...Read Moreउतरताना बघितल म्हटल भेटून घेऊ... कार पार्किंग करून आत आलो तर बघितल की त्यादिवशी चा मुलाशी बोलत आहे, आणि शॉक पण झालो की याला तू जेलमध्ये टाकले होते तर हा बाहेर कसा काय आला... त्याचे हावभाव पण वेगळे वाटले म्हणून मी थोड पुढे आलो... आणि त्याचं बोलण ऐकून राग आलेला , मी रागात त्याला मारण्यासाठी येणार तेवढ्यात आरोही बोलायला लागली...
आरोही " निखिल सर नो... नो... "आरोही का ओरडली म्हणून सगळ्यांचं लक्ष तिथे गेलं तर समोरचं दृश्य बघून सगळे हादरले....पुढे....डॉक्टर ओटी च्या बाहेर आले.... आणि इतक्या वेळ त्यांची वाट बघत बसलेली आरोही पटकन उठून त्यांच्याजवळ आली....आरोही " डॉक्टर ...Read Moreते कसे आहेत...."डॉक्टर " जास्त काही नाही झाल , घाबरण्याचे काही कारण नाही.... हाताला गोळी शिवून गेली आहे फक्त....आता ते डेंजर झोन च्या बाहेर आहे , येतील थोड्यावेळाने शुध्दीवर...."आरोही रिलॅक्स होत " थँक गॉड.... थँक्यू डॉक्टर , मी भेटू शकते त्यांना...."डॉक्टर " हो पण त्यांना जास्तीत जास्त आराम करू द्या... जास्त वेळ नका थांबू..."आरोही " हो...."आरोही निखिल ला भेटायला आत गेली....निखिल
हॉस्पिटल मध्ये..... निखिल चे डॅड आश्र्चर्यचकित होत " व्हॉट......." निखिल " हो पप्पा हे खरं आहे...." निखिल चे डॅड " हे तू मला आधीच का नाही सांगितलं , लपवून का ठेवलं हे सत्य माझ्यापासून... एकदाही मला सांगण्याचा विचार नाही ...Read Moreका..." निखिल " सॉरी पप्पा मला तुम्हाला टेन्शन मध्ये नाही ठेवायचं होत... त्यादिवशी तुम्हाला हार्ट अटॅक आला होता तेव्हा किती घाबरलो होतो... परत तुम्हाला त्रास होताना नाही बघायचं आहे... आणि ते विश्वनाथ राव हे एक वर्ष झाले जेल मधून सुटलेत... आरोही पण यात फसली आहे..." निखिल डॅड ना आतापर्यंत काय काय झाल होत ते सर्व सांगून टाकतो... आरोही बद्दल पण
कारण काश्मीर ला जायचं होत त्यामुळे इथल राहिलेले काम निखिल ने पूर्ण करून जाऊ सांगितलं होतं , त्यामुळे सगळे एम्प्लॉइज कामात मग्न झाले....तीन दिवसांनी निखिल आणि आरोही काश्मीर साठी रवाना झाले...एक महिन्यासाठी ते काश्मीरला थांबणार होते... पहिला आठवडा त्यांना ...Read Moreआणि बाकी कामामध्ये मध्ये वेळ लागणार होता , मग ज्या कंपनी सोबत मीटिंग होती त्यांना डॉक्युमेंट्स वैगरे चेक करण्यासाठी दोन आठवडे लागणार होते ,तोपर्यंत निखिल आणि आरोही काश्मीर फिरणार होते...नंतर डील फिक्स झाल्यावर ते परत मुंबई मध्ये येणार होते
आरोही समोरचं दृश्य बघून जोरात ओरडते....आरोही " नाही..."पुढे....समोर सगळ्या वस्तू इकडे तिकडे पडलेल्या होत्या , ब्लँकेट आणि उश्या पण इकडे तिकडे पसरलेल्या....तिच्या ओरडण्याने सोफ्यावर झोपलेला निखिल खाडकन जागा झाला बिचारा तिच्या ओरडण्याने घाबरलाना हो....निखिल छातीवर हात ठेवून " ...Read Moreव्हॉट हॅपन इतकं ओरडायला काय झाल...."इतका वेळ आरोही च त्याच्याकडे लक्ष नव्हत ते त्याच्या बोलण्याने तिचं त्याच्याकडे लक्ष गेलं....आरोही अजुन शॉक होऊन ओरडतच " त... तुम्ही इथे..."निखिल कानावर हात ठेवून " अग किती ओरडत आहेस हळू जरा कान गेले माझे..."आरोही " कुठे गेले इथेच तर आहे तुमच्या चेहऱ्यावर..."तिचं अस उत्तर ऐकून त्याने कपाळावर हात मारून घेतला...निखिल " तुला कुठेही कधी पण
भाग्यश्री आणि आरती गेल्यावर हे दोघं हॉटेल मध्ये जातात...जास्त थकल्यामुळे दोघंही झोपी जातात....दुसऱ्या दिवशी दुपारी....निखिल ओरडतच " नो...."पुढे....सकाळी आरोही आणि निखिल उठतात...फ्रेश , नाश्ता , काम वैगरे करून ते दुपारी खाली भेटतात...आज त्यांचा फिरण्याचा शेवटचा दिवस असतो आणि ते ...Read Moreशॉपिंग साठी जाणार होते...निखिल तिची वाट बघत खाली उभा असतो...थोड्यावेळाने आरोही आल्यावर ते निघतात...ते दोघे चालता चालता त्यांच्या गप्पा रंगतात...निखिल " तू अजुन सांगितलं नाहीस... "आरोही " काय नाही सांगितलं..."निखिल " त्य
दीड वर्षानंतर.....एका खोलीत एक व्यक्ती अर्धमेल्या अवस्थेत आरोही च्या फोटो कडे बघून तिच्याशी बोलत होता...." आरु कुठे आहेस तू प्लीज लवकर ये मी नाही जगू शकत तुझ्यशिवाय... "पुढे...एका खोलीत एक व्यक्ती एका मुलीच्या फोटोला बघून बोलत होता....ती व्यक्ती " ...Read Moreमी तुला भेटायला येणार होतो पण तू भेटलीच नाही , अचानक कुठे गायब झाली होती तू... मी.... मी.... तुला खूप शोधल कुठेच नाही दिसली... मी येणार म्हणून समजल्यावर तू लांब सोडून गेलीस , एकदा सांगायचं होत ना मग आलो नसतो मी तुला भेटायला... आरु कुठे आहेस तू लवकर ये मी... मी... नाही राहू शकत तुझ्याशिवाय... "येवढं बोलून त्याने फोटो व्यवस्थित
पहिली मुलगी " दिली तर मी त्या माणसाला उल्टा लटकवून त्याचे केस डोक्यापासून वेगळे करणार मग त्याला लोखंडाने इतकं मारेल की तो स्वतःला विसरून गेला पाहिजे.... मग नंतर मी त्याला अश्या जागी डांबून ठेवेल की माणूसच काय देव पण ...Read Moreशोधू शकेल..." दुसरी मुलगी तीच ऐकुन हात जोडूनच " धन्य आहात माते तुम्ही धन्य आहात..." पहिली मुलगी हसत च " तथास्तु बाळा..." त्या बोलत असताना च कोणीतरी ओरडतो.... " काम करा लवकर..." त्याने ओरडल्याने त्या दोघी गप्पपणे काम करू लागतात... पुढे... काम करत त्यातली पहिली मुलगी हळू आवाजात " याला काय झालं ओरडायला , बघावं तेव्हा ओरडत असतो जस काय
निखिल चेअर वर बसत मनात " आरु कुठे आहेस तू लवकर भेट , खूप आठवण येत आहे तुझी...." मनात बोलत असताना नकळत तो भूतकाळात जातो..... पुढे... भूतकाळ.... निखिल आरोही आणि रिया ला सोडून घरी आलेला.... निखिल घरी पोहोचल्यावर फ्रेश ...Read Moreजेवण जात नसतानाही थोडस जेवून आपल्या बेड रूम मध्ये येतो.... निखिल ला अस थोड जेऊन गेलेलं बघून त्याची आई सुमित्रा सारंग ला " निखिल ला काय झालं आहे , अस थोडस जेवून गेला तो...." सारंग निखिल चे बाबा " नाही माहीत मला , घरी आल्या पासून त्याचा चेहरा उतरल्यासारख दिसत आहे...." सुमित्रा " हो मलाही तसचं वाटत आहे...." सारंग "
त्या मुलीचं बोलण ऐकून त्या माणसाचं डोकं फिरल होत , तस त्याने रागातच आपल्याकडची बंदूक काढून एक गोळी हवेत चालवली.... नंतर तो काही बोलणार तेवढ्यात त्याच्या डोक्यावर मागून कोणी तरी वार केला तस खाली बेशुद्ध होऊन पडला..... पुढे... आरोही ...Read Moreमाणसाला पडलेलं बघून त्याच्यावर एक नजर टाकून बाकीच्यांकडे बघत " चला या कचऱ्याला उचलून ( एके ठिकाणी हात दाखवत ) तिथे फेकून देऊ..." तश्या सगळ्याजणी तिला सॅल्युट करून एक सुरात " येस मॅम...." आरोही च न घाबरता संकटांना हसत हसत लढण बघून तिथे असलेल्या मुलीला चांगलीच हिम्मत आलेली.... आरोही होतीच तशी भलेही तिने दुःख सोसल असल तरी ती त्या दुःखाला
पार्थ " झाल कल्टी मारलीस वाटलच मला...."निखिल " तुझे गुणगान नको सांगू , मला हेल्प करायला आला आहेस तू हे नको विसरू...."पार्थ " हो , बोल काय हेल्प पाहिजे तुला...."निखिल " हा , तर....."पुढे......निखिल पार्थ ला पहिल्या पासून सगळ ...Read Moreत्याच्या बाबांवर झालेला अटॅक , आरोही ला दिलेला त्रास सगळ जसच्या तस त्याला सांगतो.... आरोही च्या बाबांनी काय सांगितल होत तेही सगळ सांगतो ( कळेल कळेल नंतर आरोही च्या काय सांगितल होत ते....) सगळ सांगून झाल्यावर निखिल सुटकेचा निःश्वास सोडत तिथे टेबलवर असलेल पाण्याचा ग्लास उचलून घडाघडा पाणी पिऊन घेतो....पाणी फास्ट पिल्याने त्याला जोरात ठसका लागतो....त्याला ठसका लागलेलं बघून पार्थ
इथे आरोही आणि रिया आहे त्या घरात........... एक हट्टी कट्टी बाई रागातच दरवाजा उघडून आत आली आणि सगळ्यांना रागाने घुरत होती.... ती रागात काही बोलण्यासाठी तोंड उघडणार त्याअगोदर च तिच्या गालावर कोणी तरी एकदम जोरात कानाखाली मारली..... पुढे........ कानाखाली ...Read Moreती बाई आणखीनच त्या मारलेल्या व्यक्तीला घुरून बघत होती.... त्या बाईला मारले ती व्यक्ती " हो मोहतरमा इतक घुरुन नका बघू मला पण येत घुरता.... तेही तुमच्या पेक्षा चांगल समजल का...." तरीही ती तिला घूरून बघत होती जस काही तिला तिच्या बोलण्याचा फरक च पडला नाही.... ती व्यक्ती " अच्छा माझ्याशी पंगा... " एवढ बोलून ती व्यक्ती गुढपणे हसत त्या
आरोही मनात बोलत असताना एक रागीट आवाज तिच्या कानी पडतो आणि ती भानावर येते.....आरोही भानावर आल्यावर तिच लक्ष समोर जात तर ती जोरात किंचाळते " नाही....."पुढे......आरोही किंचाळल्याने तिथे असलेल्या मुली दचकतात.... त्यांच लक्ष समोर जात तर त्या घाबरून एका ...Read Moreएकमेकांना चिटकून उभ्या राहतात , समोरच दृश्य बघून त्यांना दरदरून घाम येत होत आणि पूर्ण शरीरही कापत होत.....आरोही पण एका बाजूला उभ राहून समोर बघत होती... तिलाही भीती वाटत होती पण अस घाबरून चालणार नाही... आपणच घाबरलो तर या माणसाची हिम्मत आणखी वाढेल म्हणून आरोही घाबरलेली असताना तिने चेहऱ्यावर तस दाखवल नाही....तो माणूस रागात सगळ्यांना " जास्तच हिम्मत आलेली ना
आरोही त्या दुसऱ्या खोलीच्या दाराजवळ येऊन उभी राहत दरवाजा उघडते आणि समोर बघून तिचे डोळेच मोठे होतात.... पाठून आलेल्या मुली ही अशी का उभी राहिली म्हणून समोर बघतात तर त्यांचे पण डोळे मोठे होतात.... पुढे.... निखिल आणि पार्थ एका ...Read Moreमध्ये येतात..... आणि दोघेही समोरासमोर चेअर वर बसतात.... पार्थ " बोला साहेब अस काय बोलायच आहे त्यासाठी पोलिस स्टेशन ला आलात...." निखिल " हो खूप इंपॉर्टन्ट आहे...." पार्थ डोळे मोठे करून " इतक इंपॉर्टन्ट आहे का ?...." निखिल " हो , तुला इतक शॉक व्हायला काय झाल...." पार्थ " काही नाही हो सर... असच शॉक झालो कधी झालो नव्हतो ना
रक्षित फास्ट कार चालवत कोणाला तरी इन्स्ट्रक्शन देत होता....रक्षित " त्यांना काहीही करून बाहेर जाऊ द्यायच नाही आहे समजल....."पलीकडून " हो बॉस...."फोन कट करून रक्षित स्टेअरींगवर हात मारत रागात स्वतःशीच " आरोही तू खूप मोठी चूक केली आहेस , ...Read Moreनाही मी तुला काहीही होऊ दे....."रक्षित स्वतःशीच रागात बडबडत कारची स्पीड आणखी वाढवतो.....पुढे...पार्थ च्या ओरडण्याने निखिल कानावर हात ठेवत च त्याला चिडून " हे... हळू ना जरा एवढ्या मोठ्याने ओरडायला काय झाल....."पार्थ " सॉरी , अरे मी तर यालाच शोधतोय यासाठीच तर आज नव्हतो पोलिस स्टेशन मध्ये...."निखिल " कस काय...."पार्थ " ह... याने चार जणांच मर्डर केल आहे , त्या
एवढ बोलून तो रागातच फोन कट करून बाजूच्या सीटवर जोरातच फेकून देतो..... स्टेअरींग वर जोरात हात मारत स्वतःशीच " तुला सोडणार नाही मी बदला तर घेऊनच राहणार... माझ्या फॅमिली ला दूर करून खूप मोठी चूक केली तू.... खूप त्रास ...Read Moreत्याचा तिप्पट मी त्रास देणार आहे....." इतक बोलून कार स्टार्ट करत वेगाने आपल्या घराकडे गाडी घेतो..... पुढे.... रिया आणि आरोही असतात त्या घरात.... सगळे काही भेटत का ते शोधत असतात.... आरोही आणि रिया एका बाजूला शोधत बोलत होत्या... रिया " आरु एक विचारू...." आरोही " परमिशन काय मागत आहेस विचार....." रिया " तुला निखिल ची आठवण नाही येत... आय मीन
ते रेकॉर्डिंग ऐकुन त्याचा राग सातव्या आस्मानवर पोहोचला.... त्याने फोन बंद करून कार ची स्पीड पहिल्यापेक्षा डबल वाढवून सुसाट निघून गेला..... पुढे... पार्थ आणखी काही भेटत का ते शोधत होता... इकडे तिकडे बघत असतानाच त्याची नजर एका वस्तू वर ...Read Moreतस त्याच्या डोळ्यात चमक आली तो मनातच " अच्छा तर याने या माणसाला मारल... हे तर कन्फर्म झाल कोणी आता हा भेटल्याशिवाय काहीच कळणार नाही... पुढे दुसऱ्या कोणाचा नंबर लागण्याआधी याला पकडल पाहिजे... या बॉल ( हो ते तेच बॉल होत जे अगोदरच्या चार डेथ बॉडी च्या बाजूला भेटल होत... ते बॉल हलक असल्याने वाऱ्यामुळे सरकत एका कोपऱ्यात जाऊन थांबल....
सगळ्यांचा होकार समजून ती तो बटण दाबते आणि कसला तरी आवाज येतो तसे सगळे अवाजाच्या दिशेने बघतात तर आरोही , रिया आणि बाकी सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर मोठी स्माईल येते... पुढे... पार्थ पोलीस स्टेशन वरून लगेच आपल्या घरी आला. थोड्या वेळाने... ...Read Moreआपल्या स्टडी रूम मध्ये समोरच्या टेबलावर असलेल्या त्या बॉल ला एकटक बघत होता.. तेवढ्यात त्याच्या फोनची ट्यून वाजते तस तो विचारातून बाहेर येत फोन मध्ये एक फोटो बघतो तर त्याच्या चेहऱ्यावर विचित्र एक्स्प्रेशन असतात... आणि तो काही तरी आठवण्याचा प्रयत्न करतो , नंतर जस त्याला आठवत तस त्याचे डोळे विस्फारतात... पार्थ लगेच वेळ न घालवता कोणाला तरी कॉल करतो.. कॉल
बटन दाबल्यावर दरवाजा उघडण्याचा आवाज येतो आणि सगळे समोर बघतात तर सगळ्यांचे डोळे मोठे होतात सोबत त्यांच शरीरही कापत असत.... पुढे... समोरच दृश्य बघून सगळ्यांच शरीर कापत होत.. समोर दरवाज्याच्या मागे एक पिंजरा होता आणि त्या पिंजऱ्यात एक वाघ ...Read Moreफोडत होते.. आरोही कडून चुकून तिसरा बटन दाबल्याने तो पिंजरा उघडला गेला... आरोही पण त्या वाघाला बघून घाबरली होती.. पण तिने हिम्मत करून काहीही विचार न करता पहिला आणि चौथा बटन एकत्र दाबला , त्यामुळे तो पिंजरा बंद झाला आणि जिथे सगळे उभे होते ती जागा अचानक लिफ्ट सारखी खाली जाऊ लागली.. सगळ्यांना काय होत आहे काहीच समजत नव्हत ,
पलीकडच्या व्यक्ती च बोलण ऐकून पार्थ खाडकन झोपेतून उठतो आणि " मी येतोय तिथे , त्या व्यक्तीवर पाळत ठेवा... ती हातातून निसटून जाऊ नये समजल.. " पलीकडून " हो सर..." एवढ बोलून दोन्हीकडून फोन कट होतात.. फोन कट करून ...Read Moreलगेच तिथून निघून जातो... पुढे... इथे गीता विजय च्या बोलण्याने थरथर कापत होती.. तरीही ती हिम्मत करून " मला नाही माहित हे घर कोणाच.. तुम्ही मला कुठे घेऊन आलात चुकीच्या जागेवर आलोय अस वाटत आहे.." विजय " ओह चुकीची जागा , ही जागा चुकीची नाही बरोबर आहे... हे घर कोणाच नाही माहीत ना.. मी माहिती करून देतो ना थांब..." अचानक
इकडे निखिल झोपेतून च कॉल उचलतो " हॅलो.." पलीकडून " हॅलो..." पलीकडचा आवाज ऐकुन निखिल खाडकन झोपेतून उठून बसत " आरु..." दोघ थोडावेळ शांत असतात खूप वर्षांनी दोघ एकमेकांचा सहवास घेत होते.. दोघांना भरून येत होत... तेवढ्यात अचानक.. " ...Read Moreपुढे..... अचानक मोठा आवाज आल्याने इथे निखिल दोन मिनिट स्तब्ध होतो.. नंतर भानावर येत " आरोही " अस जोरात ओरडतो... निखिल " आरोही.. हॅलो.. हॅलो..." निखिल फोन कट करून परत लावतो तर फोन स्विच ऑफ दाखवत होता... निखिल वेळ न लावता लगेच पार्थ ला कॉल करतो.. इथे पार्थ गाडी चालवत असताना फोन वाजतो तर तो रवीला रिसिव्ह करून स्पीकर वर
सगळे बोलत असताना अचानक कुठून तरी हालचाल जाणवते.. तशी आरोही सगळ्यांना इशाऱ्यानेच शांत बसायला सांगत इथे तिथे बघते.. आरोही आजूबाजूला बघत असताना तिच लक्ष समोर जात आणि तिच्या चेहऱ्यावर भली मोठी स्माईल येते... तशी ती इशाऱ्यानेच चला बोलून पुढे ...Read Moreजाते तिच्या मागोमाग रिया आणि बाकी मुली पण निघून जातात... पुढे.... रिया आणि बाकी सगळे आरोही जिथे जात होती तिथे हे सगळे तिच्या मागून जात होते... आरोही चालता चालता एके ठिकाणी येऊन उभी राहिली आणि तिच्या मागोमाग बाकीचे पण तिच्या मागे येऊन उभे राहिले .. समोर बघतात तर तिथे एक भेगा पडलेल घर होत... आरोही मागे वळून हळू आवाजात सगळ्यांना
सोहम काही बोलणार तर त्यांना एका व्यक्तीचा आवाज येऊ लागला " त्यासाठी तुम्ही जिवंत असायला पाहिजे ना..." त्या व्यक्तीचा अवाजाच्या दिशेने बघितल तर सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर पश्र्न चिन्ह दिसत होते.. रक्षित , सोहम आणि ती व्यक्ती त्या व्यक्तीला " हे ...Read Moreनवीन मध्येच आलय " अश्या नजरेने आठ्या आणून बघत होते... पुढे... रक्षित , सोहम आणि त्या व्यक्तीला आपल्याकडे अस बघताना बघून ती व्यक्ती " काय ओळखल नाही का मला... पण मी तुम्हाला बरोबर ओळखतो.." सोहम " ते कस काय.." ती व्यक्ती " खरच नाही ओळखल मला.. असो मीच देतो ओळख करून.. विश्वास शिंदेंना तर ओळखत असाल हो ना मी त्यांचा
पार्थ " निख्या शांत हो आधी यांना अरेस्ट तरी करू दे मग यांची चांगलीच चौकशी करेन हा.. तू नको काळजी करुस... आ..." पार्थ पुढे काही बोलणार सोहम मध्येच " अरे इतक का कष्ट घेत आहात सांगतो ना मी कसा ...Read Moreते..." सोहम ने बोलायला सुरुवात केली... पुढे.... सोहम " तुम्ही ( पार्थ कडे बघून...) मारल तेव्हा मी मेलो असच समजून सोडून दिल होत पण मी ते नाटक केल होत मेल्याच म्हणजे तुम्ही मला मेलेल समजून सोडून द्याल आणि झालही तसच... नंतर मला लपून च काम कराव लागल... " विजय " मग मला समजल की तू जिवंत आहेस तर मी तुला
