પ્રકરણ ૧ "મારી કર્મભૂમિ અતુલ" માં લેખક પોતાના કાર્યસ્થળ અતુલની યાદોને વર્ણવે છે. તેઓ ગ્રેજ્યુએટ થયા બાદની એક જ નોકરીને યાદ કરે છે, જે તેમના જીવનમાં મહત્વ ધરાવે છે. આ નોકરીના મીઠા સ્મરણો તેમના મગજમાં તાજેતરમાં જ જીવંત છે. તેઓ આ યાદોને અણમોલ મોતી સમાન ગણાવે છે અને તેમને એક સુતરાણમાં પिरોચી એક સુંદર માળા બનાવવાનો પ્રયત્ન કરે છે. લેખક કહે છે કે ઈશ્વરે મનુષ્યોને સમાન બનાવ્યા છે, પરંતુ તેમને ઓળખવા માટે બુદ્ધિની જરૂર હતી. નારદજીને આ મુદ્દે મદદ કરવા માટે બોલાવવામાં આવે છે, અને તેઓ ઈશ્વરને વિનંતી કરે છે કે મનુષ્યોને બુદ્ધિનું વિતરણ કરવું જોઈએ. લેખક પોતાના અનુભવના કેટલાક પ્રસંગો શેર કરે છે, અને જણાવી રહ્યા છે કે કોઈની લાગણી દુભાવવા માટે તેમનું ઉદ્દેશ્ય નથી. તેઓ ગુજરાતના વલસાડ જિલ્લામાં રહેતા લોકોની કિસાન ચળવળની વાત કરે છે અને આ ભૂમિના વિકાસમાં સ્વ. શ્રી મોરારજીભાઈની ભૂમિકા દર્શાવે છે. અમારા દેશમાં નૂતન ઉદ્યોગોની આવક થઈ રહી છે, પરંતુ ગુજરાતમાં ટેક્સ્ટાઈલ મીલ સિવાય કોઈ અન્ય ઉદ્યોગ ન હતો. લેખક શેઠ શ્રી કસ્તુરભાઈના ઉદ્યોગને અહિ ઉલ્લેખ કરે છે.

by Umakant in Gujarati Short Stories

Writen by Umakant

Category Short Stories