मिलिंद, अमित, प्रसाद आणि भिवाजी दुसऱ्या दिवशी हत्ती तलावात उतरले. तलावात गुडघाभर पाणी होते आणि पाण्यात एक फुटलेली चुन्याची घोंणी तरंगत होती. पाऊस थांबल्यावर अमितने तलावाच्या तळाशी एक फरशी पाहिली, जी घोणीच्या वजनाने तुटली होती. यामुळे तलावात पाणी जमा होत नव्हते. त्यांनी फरशी काढण्याचा प्रयत्न केला, पण गाळामुळे ते यशस्वी झाले नाहीत. त्यांनी गाळ उपसण्यास सुरुवात केली, आणि काही वेळाने त्यांना एक ५.२० मीटर खोलीचा गाळाने भरलेला खड्डा सापडला. गाळ काढतांना त्यांना एक भुयारी मार्ग सापडला, ज्यामुळे त्यांची उत्सुकता वाढली. संध्याकाळी काम थांबवून त्यांनी रात्री प्रार्थना केली की पाऊस आणखी काही दिवस येऊ नये. दुसऱ्या दिवशी सकाळी आकाश साफ झाले आणि त्यांनी ड्रोन ऑपरेटरला भेटून ड्रोन उडवण्याची योजना बनवली. ड्रोनने हिरकणी बुरुज, टकमक टोक आणि रायगड प्रदक्षिणा करण्याचे ठरवले. गाळ उपसताना पायऱ्या दिसू लागल्या आणि मिलिंद व अमित भुयारात उतरले. ते एका खोलीसारख्या जागेत पोहोचले, जिथे भिंतीतून थोडे पाणी येत होते. ते "गंगासागर" तलावाच्या खाली आले, परंतु भुयार कुठे जाते ते त्यांना समजले नाही. प्रसाद आणि भिवाजीला ड्रोनवर काही विशेष दिसले नाही, कारण वाऱ्यामुळे आणि जंगलाच्या अस्तव्यस्ततेमुळे ड्रोन नियंत्रित करायला त्रास होत होता.

by MILIND KALPANA RAJARAM DHANAWADE in Marathi Short Stories

Writen by MILIND KALPANA RAJARAM DHANAWADE

Category Short Stories