Pahelo Prem ke pahelu aakarshan books and stories free download online pdf in Gujarati

પહેલો પ્રેમ કે પહેલું આકર્ષણ

આપણે ખૂબ નાના હોઈએ ત્યારે આપણને પ્રેમ વિશે કઈ ખબર હોતી નથી. આ વાર્તા પણ મારા બાળપણ માં બનેલી ઘટના ની છે.

તારીખ યાદ નથી પણ એ મારો એ નવી શાળા માં પહેલો દિવસ હતો. પહેલાં હું મારા પપ્પા જે શાળા નોકરી કરતા હતા તે શાળા માં પહેલું ધોરણ ભણ્યો પણ અમુક કારણોસર મારે બીજા ધોરણ માં આવતાં આ નવી શાળા માં આવ્યો હતો.

હા, મિત્રો આ પ્રસંગ જ્યારે હું બીજા ધોરણ ભણતો હતો ત્યારે બન્યો હતો. લગભગ એક અઠવાડિયા સુધી હું એ સ્કૂલ માં ગયો ત્યાર પછી તે મને જોવા મળી હતી.

માથા ના બધા વાળ ઓળી ને બે ચોટલા બાંધેલા હતા અને તેમાં કાળા રંગની રીબીન બાંધી હતી. આંખો કાજળ ખૂબ ઓછું હતું એટલે આંખો આકર્ષક લાગતી હતી પણ શરમાળ વધારે હતી.

જ્યારે કલાસ માં પહેલી વાર આવી ત્યારે બીજી કોઈ જગ્યા એ જવાને બદલે મારી બાજુ માં આવી ને બેસી ગઈ. મેં થોડી વાર તેની સાથે વાત કરવા નો પ્રયત્ન કર્યો પણ તેણે તેનો ચહેરો ચોપડી ખોલીને સંતાડી રાખ્યો હતો.

હું તેને તેનું નામ પૂછવા નો પ્રયત્ન કરવા નું વિચારતો હતો પણ હું તેને કઈ પૂછું તે પહેલા જ સર હાજરી પૂરતી વખતે તેનું નામ બોલ્યાં. મઝા આવે બોલતી વખતે તેવું તેનું નામ હતું "સ્નેહા"

આજે તેનો પહેલો દિવસ હતો તેથી કોઈ વિષય નું પુસ્તક લાવી ન હતી તેણે આખો દિવસ મારા પુસ્તકો માં થી જોઈને વાંચ્યા. બપોરે જ્યારે રીસેસ પડી ત્યારે મેં એને મારા નાસ્તો એની સાથે ખાધો હતો અને બીજા દિવસે પણ એક સાથે બેસી ને ભણ્યા. પરંતુ ત્રીજા દિવસ થી સ્નેહા ની બીજી છોકરીઓ સાથે મિત્રતા થઈ ગઈ.

એટલે હવે તે વર્ગ માં તેના મિત્ર સાથે બેસતી હતી પણ સવારે વહેલા સ્કૂલ માં આવે ત્યારે અને બપોરે રીસેસ પડે ત્યારે મારી સાથે વાત કરી લેતી પણ જો તે બીજા કોઈ છોકરા સાથે વાત કરે તો તે મને ગમતું નહીં.
 
મને કેમ ગમતું નહીં એ વખતે સમજાતું નહોતું. આ શાળા માં આવ્યા ના બે અઠવાડિયા પછી એક દિવસ રીસેસ માં યસ નામ ના એક છોકરા એ સ્નેહા સાથે મસ્તી કરતાં કરતાં તેનો દુપટ્ટો લઈ લીધો.

એ દુપટ્ટો સ્નેહા નો મનપસંદ દુપટ્ટો હતો એટલે એણે છોકરા ને એટલે કે યસ ને વિનંતી કરી પણ યસે સ્નેહા ની વાત માની નહીં અને તે દુપટ્ટો લઈ ને મેદાન ની બહાર જતો રહ્યો.

એટલે સ્નેહા રડવા લાગી થોડી વાર પછી મેં સ્નેહા ને રડતી જોઈ ને હું તેની પાસે ગયો અને તેને રડવા નું કારણ પૂછ્યું તો તેણે રડતાં રડતાં કહ્યું એક છોકરો તેનો દુપટ્ટો લઈ ને જતો રહ્યો.

એટલે હું તરર મેદાન માં ગયો ત્યારે જોયું તો એક છોકરો એક દુપટ્ટો હવામાં ઉછાળી ને રમી રહ્યો હતો. હું તેની પાસે ગયો અને તે દુપટ્ટો પાછો માંગ્યો તો તે દુપટ્ટા લઈ ને દોડવા લાગ્યો.

એટલે હું પણ તેની પાછળ તેને પકડવા માટે દોડયો. એક વખત તો મેં એને પકડી પણ લીધો ત્યારે એને મને ધક્કો મારી દીધો એટલે હું નીચે પડી ગયો  હું જ્યાં પડી ગયો હતો ત્યાં  જમીન પર કીચડ હતો. તે કીચડ ના દાગ મારા કપડાં પર પડી ગયા.

પણ હું ઉભો થઇ ને ફરી થી દોડી ને યસ ને પકડી લીધો ત્યારે જ રીસેસ પુરી થઈ ગઈ એટલે એણે સ્નેહા નો દુપટ્ટો મને પાછો આપી દીધો. એટલે હું તરત કલાસ માં ગયો અને સ્નેહા ને તેનો દુપટ્ટો પાછો આપ્યો.

ત્યારે જ ટીચર કલાસ માં આવ્યા એટલે હું મારી જગ્યાએ બેસી ગયો પણ ટીચરે મારી સામે જોયું અને મને ઉભો કર્યો પછી પૂછ્યું કે મારા કપડાં પર કીચડ ના ડાઘ કઈ રીતે પડયા ?

એ વખતે મેં ટીચર ને જણાવ્યું કે યસે મને કીચડમાં ધક્કો માર્યો હતો. એટલે તરત ટીચરે યસ ને ઉભો કરી ને મેં જે કહ્યું તે સાચું છે કે ખોટું ?

યસે ટીચર ને કહ્યું સાચું છે. એટલે ટીચરે મને તેની સાથે પાણી ની ટાંકી પાસે જઈને કીચડ ના બધા ડાઘ સાફ કરવા નું કહ્યું. એટલે મેં ટીચરે જેમ કહ્યું તેમ કર્યું. મેં સ્નેહા ને તેનો દુપટ્ટો પાછો આપ્યો ત્યારે ખૂબ જ ખુશ થઈ હતી એટલે હું પણ ખુશ હતો.

પછી સાંજે સ્કૂલ છુટી ગઈ અને હું ઘરે આવ્યો ત્યારે મારા પપ્પા એ મને કહ્યું કે મારી મમ્મી ને એક સ્કૂલ માં નોકરી મળી ગઇ છે એટલે મારે કાલ મારી મમ્મી સાથે જવાનું છે.

મારા પપ્પા ની વાત સાંભળીને મને ખુશી ના થઇ દુઃખ કોને કહેવાય એની ખબર ન હતી. પણ બીજા દિવસ થી હું મારી મમ્મી સાથે સ્કૂલ માં જવા લાગ્યો. પણ એક અઠવાડિયા પછી જ્યારે હું સ્કૂલ માં ગયો ત્યારે મેં સ્નેહા જેવી જ એક છોકરી ને જોઈ.

એટલે હું તે છોકરી પાસે ગયો અને તેને તેનું નામ પૂછ્યું પણ તે બીજી કોઇ છોકરી હતી. એટલે બીજા બે દિવસ પછી એ સ્કૂલ માં પાછો ગયો અને એક આખો દિવસ સ્કૂલ માં પસાર કર્યો પણ સ્નેહા મને ક્યાંય જોવા મળી નહીં.

એટલે જ્યારે સાંજે સ્કૂલ છૂટી ત્યારે યસ મને મળ્યો. મેં યસ ને સ્નેહા વિશે પૂછ્યું તો યસે મને કહ્યું જે દિવસ થી મેં સ્કૂલ માં આવવા નું બંધ કર્યું તે દિવસ થી સ્નેહા એ પણ સ્કૂલ માં આવવા નું બંધ કરી દીધું હતું.

આ વાત સાંભળીને હું નિરાશ થઈ ગયો. હું સાંજે ઘરે આવ્યો અને થોડા સમય મને શું કરવું તેની ખબર પડતી ન હતી પણ હવે હું આગળ વધી ચુક્યો છું.

આ વાર્તા કોઈ કલ્પના નથી પણ મારા જીવન ની સત્ય ઘટના છે. આ કોઈ પ્રેમ કથા નથી. પણ ફક્ત એક ઘટના નું વર્ણન કરેલું છે.

- અવિચલ પંચાલ