જ્યારે વિક્રમ તેની પાસેથી વિદાય લે છે
લખન અંજલીના મામા કહે આજે જે કંઈ થયું
નર્મદને ખબર ન હોવી જોઈએ કે બધા તેની સામે આશ્ચર્યથી જુએ છે.
કારણ કે લખન છોકરીઓ હસતી વખતે પણ પ્રતિબંધ મૂકતો હતો અને આજે જે બન્યું તે પછી પણ તે અંજલી પર ગુસ્સે થવાને બદલે બધાને ચૂપ રહેવાનું કહેતો હતો.
લખન બધાને આટલી નવાઈથી જોતો જોવા મળે તો તરત જ બોલવું પડે.
આ તો ગઈ કાલના મહેમાન છે, આ અને મારે હવે કોઈ તમાશો જોઈતો નથી
અને તને કોશલ્ય ગુસ્સાથી કહે છે
જ્યારે આ બધું થઈ રહ્યું હતું ત્યારે તમે શું કરી રહ્યા હતા હા
કે હું કોઈ કામ કરતો હતો, મને શું ખબર હતી કે આ છોકરી આટલો મોટો તમાશો બનાવશે
ઓકે, ચાલો મારી સાથે થોડું કામ કરીએ રૂમમાં જઈએ અને તેણે કૌશલ્યાને દરવાજો બંધ કરવા કહ્યું
અને પછી કૌશલ્યાને કહે છે કે તે કઈ જમીનની વાત કરી રહ્યો હતો?
જે કૌશલ્યાએ આશ્ચર્યથી પૂછ્યું
બાબાના મિત્રે અંજલીના નામે જે જમીન આપી હતી તે હવે વૃદ્ધાશ્રમ છે.
અરે હા, તું ક્યાં કહે છે જાણે આશ્રમ જ ન હોય, પહાડ બની ગયો હોય.
આપણે શું કરવું છે, આપણે ફક્ત વેચવાનું છે અને કરવું છે અને
સમાન ન હોઈ શકે
તે કેમ ન હોઈ શકે
અરે કારણ કે તે જમીન માત્ર અંજલીના નામે નથી, બાબાના મિત્રએ એવી વસિયત કરી હતી કે જે પણ અંજલી સાથે લગ્ન કરશે, આ જમીન તેની રહેશે અને તે વૃદ્ધાશ્રમને ન તો વેચી શકે છે અને ન તો તે કોઈને વેચી શકે છે.
એટલે કૌશલ્યા અવતરણ
લખન તેના શબ્દો વચમાં કાપી રહ્યો છે
તે સ્પષ્ટ છે કે અમે કે અંજલીનો વર આ જમીન વેચી શકતા નથી, તે જમીન ચોક્કસ તેની જ હશે જે અંજલી સાથે લગ્ન કરશે પણ તે તેને વેચી શકશે નહીં.
બીજી બાજુ
અંજલી તેના રૂમમાં ગુસ્સાથી લાલ થઈને બેઠી હતી કે પ્રાચી પાછળથી આવે છે અને તેની સાથે વાત કરે છે.
દોસ્ત, તેં શું કર્યું, તે સુંદર છોકરો
તને થપ્પડ મારી, તેં સારું કર્યું નથી
શું કહે છે અંજલી?
તમે જુઓ છો કે દરેક હજી પણ આ રીતે વાત કરે છે
પ્રાચી: તેની સામે જોઈને
તોફાની અવાજમાં બોલે છે હા હા મેં જોયું કે તું કેવી રીતે તેની આંખોમાં ખોવાઈ તેની બાહોમાં ઝૂલતી હતી હા
અંજલી: અરે એવું કંઈ નથી
પ્રાચી: ના, તું કેમ તેને આમ જોઈ રહી હતી?
અંજલી: ઓહ જે પણ કહેવાય છે
અરે હું કહું છું કે તમારે તેની સાથે લગ્ન કરવા જોઈએ, તે કેટલો સુંદર અને આકર્ષક છે અને તમે એક સાથે ખૂબ જ સુંદર દેખાશો
ચુપચાપ હવે તું કાંઈ બોલવા માંગે છે તો હું તને સારી રીતે હરાવી શકીશ
કંઈપણ કહેવામાં આવે છે
પ્રાચી: અચ્છા જી, કંઈ નથી, તો પછી આટલો ગુસ્સો કેમ કરો છો?
અંજલી કારણ કે તેનું નામ સાંભળીને મને ગુસ્સો આવે છે, મને કહો કે જો મારી અહંકારી બસ જાય તો તેની હત્યા કરી દે.
ખરેખર પ્રાચી પણ એ વખતે મને તારી આંખોમાં કંઈક બીજું જ દેખાઈ રહ્યું હતું હા ઓ અંજલી તારા કાલે લગ્ન છે અને તું આજે બીજા કોઈના પ્રેમમાં પડી ગઈ છે પણ હું શિવજી અને માતા રાણીને પ્રાર્થના કરીશ કે તમે બંને ખુશ રહો, બસ. તે ગરીબ રાહુલ જીજુનું હૃદય તૂટી જશે.
ઓહ, આમ કરવા જેવું કંઈ નથી, અંજલીએ ચડતી વખતે કહ્યું
પણ હું
હું આ સાંભળતો નથી, ચૂપ રહો, નહીં તો હું અહીંથી જતો રહીશ, હા, હા સમજો.
પ્રાચી અંજલીને તેના મોંમાંથી હાથ દૂર કરવા કહે છે કારણ કે તેણે આ કહેતી વખતે તેના મોં પર હાથ મૂક્યો હતો.
જે કોઈ અંજલીને સમજે છે તે તેના મોં પરથી હાથ હટાવી લે છે.
પ્રાચી જોરથી હાંફી જાય છે અને કહે છે તે મારી નાખશે?
હા, તમારી ક્રિયાઓ તમને મારી નાખશે
ત્યારે અચાનક અંજલીની નજર તેના હાથ પર પડે છે ઓહ યાર, મેરીની મહેંદી કેવી રીતે બગડી ગઈ?
પ્રાચી: બગડ્યું નથી, મિસ્ટર હેન્ડસમના હાથમાં રટણ થયું છે
અંજલી તેની સામે ગુસ્સાથી જોઈ રહી
ત્યારે પ્રાચીએ તેની વાત ચાલુ રાખી, તમે અને તેણી એક બીજા સાથે કેટલા સારા લોકો છો, જેમ કે એકબીજા માટે બનાવેલ છે.
અંજલી ગુસ્સામાં છે, હું કંઈ જ બોલતી નથી, પ્રાચી વધુ બોલશે તો સાણસી ચોંટી જશે.
ડરના માર્યા પ્રાચી તેના મોં પર હાથ મૂકે છે અને કહે છે કે હું સાચું કહું છું.
ત્યારે અંજલી ગુસ્સામાં સાવરણી લઈને પ્રાચીને માર્યો, પ્રાચી શું કરી રહી છે, તે થોભી જાય છે અને ચીસો પાડે છે.
થોડી વાર પછી બંને થાકી જશે અને પલંગ પર આડા પડી જશે, પ્રાચી પોતાની જાતને સ્પર્શી ગઈ, યાર તેં મને કેટલું માર્યું?
હવે તારે હવે મારવું ન હોય તો સુઈ જા
પરંતુ માણસ હું
તું સૂઈ રહી છે હૈયા મેં પ્રાચી ડરતાં કહે છે ના, હું સૂઈ રહ્યો છું અને ચાદર ઓઢીને સૂઈ ગયો હોત.
અંજલીની આંખોમાં ઊંઘનું એક ટીપું પણ નથી, તે તેના પલંગ પર બાજુથી બીજી તરફ ફરી રહી છે, આજે તેના મનમાં જે કંઈ થયું તે જ થઈ રહ્યું છે, વિક્રમનો ચહેરો તેની સામે ફરી રહ્યો હતો, તે ભૂલી શકતો ન હતો. તેણીનો ચહેરો. અને ઉઠીને તેના ઘરની બહાર તળાવના કિનારે બેસી જાય છે.
એ જ બીજી બાજુ
ગામના સરપંચનું ઘર
સાંગા વિક્રમને કહે છે
આ ગામમાં કુંવર જેવી કોઈ હોટેલ નથી એટલે અમારે અહીં જ રહેવું પડશે.
વિક્રમને કોઈ ફરક નથી પડતો
પછી તમે રૂમમાં જાઓ અને અરીસાની સામે ઊભા રહો અને તમારા શર્ટના બટનો ખોલો, તે નજર તમારા ગાલ પર જાય છે.
