ते चार दिवस - Novels

by बाळकृष्ण सखाराम राणे in Marathi Fiction Stories

25 डिसेंबर 2020 स्थळ- चौकुळ सावंतवाडी चंद्रिका,रिमा व उषा बंगल्याच्या गच्चीवर गप्पा गोष्टी करत होत्या.वेळ रात्रीची अकरा वाजताची होती.आकाशातल्या चांदण्या .. गार वारा व रातकिड्यांचा आवाज याशिवाय सारा परिसर शांत होता. "चंद्रिके ; अग ते गाण म्हण ना जे तू 'लिटल चॅम्पस्' च्या फ़ायनलला गायली होतीस. " उषा म्हणाली. "अग आत्ता या वेळी?" "ये , गा ना..."रिमाने विनवणी केली. " गाते ग..." चंद्रिकेने गाणे सुरू केले. ' सांज ये गोकुळी..सावळी-सावळी ' तिचा सुरेल आवाज वातावरण सजीव करून गेला.तिघिही गच्चीच्या कठड्यावर टेकून उभ्या होत्या.चंद्रिका गाण्यात समरस झाली होती.अचानक चंद्रिकेला मानेवर थंडगार वस्तूचा स्पर्श जाणवला...तिच गाण थांबलं.काय झाल ते बघण्यासाठी उषा व रिमाने मान वळवली. चंद्रिकेच्या मानेवर रिवाॅल्व्हर टेकलेले त्याना ओझरतं दिसल. "अश्याच उभ्या रहा...आवाज केलात तर चंद्रिका जीवंत राहणार नाही. " एक दबका थंडगार आवाज कानावर आला. तिघिही मुली भयाने गारठल्या. त्यांचा आवाज घश्यातच गोठला. " हे बघा मी फक्त चंद्रिकेला घेवून जातोय....मी खाली जाईपर्यंत आवाज केलात तर ती जीवंत राहणार नाही. " त्याच थंडगार घोगर्या आवाजात त्याने धमकी दिली.त्याने चंद्रिकेच्या तोंडावर आपला रूंद पंजा ठेवला. जवळपास बेशुध्द पडलेल्या चंद्रिकेला खांद्यावर उचलून घेवून तो दबक्या पावलांनी जिना उतरला. खाली गाडी सुरू झाल्याचा आवाज आला तस पुतळ्यसारख्या गप्प उभ्या असलेल्या उषा व रिमा एकाच वेळी किंचाळल्या. दोन दिर्घ किंचाळ्या आसमंतात घुमल्या.