Mrugjadi Dankh book and story is written by Kuntal Bhatt in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Mrugjadi Dankh is also popular in Short Stories in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
મૃગજળી ડંખ - ઉઘાડી આંખે પાળેલી પીડાની વ્યથા કથા - Novels
by Kuntal Bhatt
in
Gujarati Short Stories
ડિસેમ્બરની કડકડતી ઠંડીમાં પણ ધમધમતું એ શહેર અને એ શહેરમાં રાત્રીનાં અંધકાર અને ધમધોકાર ટ્રાફિકને ચીરીને, સાઇરન વગાડતી એમ્બ્યુલન્સ હોસ્પિટલની બહાર આવી પહોંચી. જે પેશન્ટ આવ્યું હતું એની સ્થિતિ ઘણી નાજુક કહી શકાય એમ લાગતું હતું. "ખસી જાઓ….જલ્દી…ખસો…ખસો..હટો.. હટો.." બોલતાં વૉર્ડબોયઝ અને નર્સ દોડી રહ્યાં હતાં. ડૉકટર આશુતોષને ઈમરજન્સીમાં બોલાવવામાં આવ્યાં. એ પેશન્ટ લોહીથી લથબથ હતું. "જુઓ, હું મારાથી બનતી કોશિશ કરું છું બાકી ઇશ્વર ઈચ્છા….." પછી રીસેપ્શન પર નજર નાંખતા " પેશન્ટના રીલેટિવ પાસે ફોર્માલિટી
પ્રકરણ ૧ડિસેમ્બરની કડકડતી ઠંડીમાં પણ ધમધમતું એ શહેર અને એ શહેરમાં રાત્રીનાં અંધકાર અને ધમધોકાર ટ્રાફિકને ચીરીને, સાઇરન વગાડતી એમ્બ્યુલન્સ હોસ્પિટલની બહાર આવી પહોંચી. જે પેશન્ટ આવ્યું હતું એની સ્થિતિ ઘણી નાજુક કહી શકાય એમ લાગતું હતું. "ખસી જાઓ….જલ્દી…ખસો…ખસો..હટો.. ...Read Moreબોલતાં વૉર્ડબોયઝ અને નર્સ દોડી રહ્યાં હતાં. ડૉકટર આશુતોષને ઈમરજન્સીમાં બોલાવવામાં આવ્યાં. એ પેશન્ટ લોહીથી લથબથ હતું. "જુઓ, હું મારાથી બનતી કોશિશ કરું છું બાકી ઇશ્વર ઈચ્છા….." પછી રીસેપ્શન પર નજર નાંખતા " પેશન્ટના રીલેટિવ પાસે ફો
પ્રકરણ ૨રાત્રે ત્રણનાં ટકોરાં થયાં પણ હજી મીનાબેનની આંખોમાં ઉંઘ નહોતી. એમની નજર સામે એમની લાડકી દીકરીનું બાળપણ રમી રહ્યું હતું, "નાનકડી કવિતા જોતાં જ સૌને વ્હાલી લાગતી એ છ મહિનાની હતી ને એક દિવસ એને બાબાસૂટ પહેરાવ્યો હતો ...Read Moreસસરાજી બહુ ખિજાયા હતાં. "દીકરી છે દીકરીની જેમ જ ઉછેરજો દીકરા સમોવડી થવામાં આત્મવિશ્વાસ ન ગુમાવી દે એ ધ્યાન રાખજો, એનાં મગજમાં ઉતારજો કે દીકરીનું દુનિયામાં એક આગવું સ્થાન હોય છે, ઇશ્વરે એને પોતાનું અધૂરું કાર્ય પૂરું કરવા માટે અવતરિત કરી છે." ઘણું સાચું કહ્યું હતું સસરાજીએ પણ વખત બદલાયો એમ ઘણું બદલાઈ ચૂક્યું હતું. કવિતા જ્યારે સ્કૂલે જતી થઈ
પ્રકરણ ૩પરમ ફટાફટ પરવારી હોસ્પિટલ પહોંચ્યો. હજી ડૉકટર આવ્યાં નહોતાં. વસંતભાઈ ચૂપચાપ ત્યાં બાંકડા નજીક પડતી બારીએ ઉભા ઉભા બહારનો ટ્રાફિક જોઈ રહ્યાં હતાં. પરમને જોઈને એની તરફ ફર્યા, " બેટા, વ્યવસ્થિત ચા- નાસ્તો તો કર્યાને? બહુ જલ્દી આવી ...Read Moreએટલે પૂછું છું." પરમે નાનકડું સ્મિત આપતાં જવાબ આપ્યો, " હા પપ્પા, આપણે જ દોડવાનું છે શક્તિ તો રાખવી જ પડશે એટલે એ પૂરતું તો ખાવું જ રહ્યું." "હજી કવિતાને જોવા મારાથી નથી જવાયું, હિંમત જ નથી થતી." "અરે, કંઈ નહીં પપ્પા એ પૂરી ભાનમાં પણ ક્યાં છે?" કહેતાં પરમની આંખે આંસુ આવી ગયાં પણ ચપ્પલ કાઢવાને બહાને સ્ટેન્ડ પાસે
પ્રકરણ ૪કવિતા ભાનમાં આવી અને આંખો ખોલી છે એની જાણ થતાં જ વસંતભાઈ સીધા એની પાસે જવા દોડ્યા. ઉચાટ, ગુસ્સો, ફરિયાદ બધું જ મનનાં કોઈ ખૂણે ધરબાઈ ગયું અને પિતૃવાત્સલ્ય અશ્રુરૂપે છલકાઈ ગયું.કવિતાએ અશ્રુ ભરેલી આંખે હોઠ ફફડાવ્યાં પણ ...Read Moreગળે વાગેલા ઘામાં અતિશય દુઃખી આવ્યું અને આંસુ સરી પડ્યાં. એ અવિરત વહેતાં આંસુ ઘણું બધું કહેવા માંગતા હતાં. ઘણીબધી લાગણીઓની મિશ્ર અભિવ્યક્તિ એ આંસુઓના ધસમસતા પ્રવાહ સાથે વહી રહી હતી. વસંતભાઈએ દીકરીની આંખો લૂછતાં કહ્યું, " બધું સારું થઈ જશે ચિંતા ન કરતી. તારી મમ્મી પણ આવી છે એ સોનુ સાથે ઘરે છે. હું જઈશ પછી એને તારી પાસે
પ્રકરણ ૫પરમ બહારની સખત દોડધામમાં હતો. કોઈ પોલીસ કાર્યવાહી ન થાય, કોઈ પણ રિપોર્ટરને ગંધ ન આવે એ બધી સાવચેતી રાખવા બહારની દુનિયામાં નોર્મલ રહેવું બહુ જરૂરી હતું. એને ક્યાંક વાંચેલું યાદ આવી ગયું, "ચહેરા પર ચહેરો ચડાવી નિભાવતાં ...Read Moreકલાકાર સૌ રંગમંચના!" બસ દુનિયામાં બીજાઓની જેમ એ પણ એક કિરદાર નિભાવતો થઈ ગયો. કંઈક નવું કરવું, સ્પેશિયલ બનવું એવી બધી ઈચ્છાઓ હાલ પૂરતી ક્યાંક અટવાઈ ગઈ હતી. ઘરમાં બેલ વગાડતાં જ એની ચકલી સોનુ દોડતી આવી, " પપ્પા….મારા પપ્પા આવ્યા…" બોલતી જ પરમને વીંટળાઈ ગઈ. પરમે હાથમાંથી એને માટે લાવેલાં ફ્રૂટ્સ બાજુએ મૂકી એને ઉંચકી લીધી અને માથુ ચૂમી