Muhurta book and story is written by Vicky Trivedi in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Muhurta is also popular in Fiction Stories in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
મુહૂર્ત - Novels
by Vicky Trivedi
in
Gujarati Fiction Stories
વાંચકોને... સતત આઠ મહિના હું આ ત્રણ ભાગમાં વહેંચાયેલી કથા સાથે, પાત્રો સાથે, કાલ્પનિક દુનિયા સાથે, અલગ અલગ ઘટનાઓ સાથે, અલગ અલગ સ્થળો સાથે, અરે જંગલમાં, આલીશાન મહેલમાં અને પહાડીઓમાં જીવ્યો છું. ક્યારેક આગળ શું લખવું એ ન સુજે તો જાણે આ કથાની જ નાગમતી નદીના નિર્મળ જળમાં કલમ બોળીને આગળ લખતો અને આગળ લખાતું. નયના એક રૂપાળી છોકરી નાગપુર સ્ટેશન ઉપર ઉતરે ત્યાંથી શરુ થઈને આ કથા આગળ ચાલી. પછી તેમાં કપિલ, વિવેક, જાદુગર સોમર, કિંજલ, ડોક્ટર સ્વામી, કદંબ આવ્યા. ભેડાઘાટ અને નાગપુર શહેર તેમાં વણાયા. જોકે એક સ્પસ્ટતા અહી કરવી રહી કે આ કથામાં આવતું નાગપુર શહેર કે
વાંચકોને... સતત આઠ મહિના હું આ ત્રણ ભાગમાં વહેંચાયેલી કથા સાથે, પાત્રો સાથે, કાલ્પનિક દુનિયા સાથે, અલગ અલગ ઘટનાઓ સાથે, અલગ અલગ સ્થળો સાથે, અરે જંગલમાં, આલીશાન મહેલમાં અને પહાડીઓમાં જીવ્યો છું. ક્યારેક આગળ શું લખવું એ ન સુજે ...Read Moreજાણે આ કથાની જ નાગમતી નદીના નિર્મળ જળમાં કલમ બોળીને આગળ લખતો અને આગળ લખાતું. નયના એક રૂપાળી છોકરી નાગપુર સ્ટેશન ઉપર ઉતરે ત્યાંથી શરુ થઈને આ કથા આગળ ચાલી. પછી તેમાં કપિલ, વિવેક, જાદુગર સોમર, કિંજલ, ડોક્ટર સ્વામી, કદંબ આવ્યા. ભેડાઘાટ અને નાગપુર શહેર તેમાં વણાયા. જોકે એક સ્પસ્ટતા અહી કરવી રહી કે આ કથામાં આવતું નાગપુર શહેર કે
અમે કેફેટેરિયામાંથી બહાર આવ્યા. કોલેજના ગેટ સુધી ગયા ત્યાં સુધી નયના મને જ જોતી રહી. એની આંખોમાં કેટલાય સવાલો હતા પણ એ સવાલોને ઢાંકી દેતો એનો પ્રેમ એની આંખોમાં છલકતો રહ્યો. ભેડાઘાટ પર શું થયું એના દુ:ખ કરતા હું ...Read Moreહતો એની ખુશી એનો ચહેરો વધુ વ્યક્ત કરતો હતો. એ મને જોઈ રહી હતી. હું પણ એને જોઈ રહેવા માંગતો હતો. મને કોલેજનો એ દિવસ યાદ આવી ગયો જયારે મેં એને પહેલીવાર જોઈ હતી. એ મારી બાજુની સીટ પર ગોઠવાઈ ત્યારે. મેં જયારે પહેલીવાર એની આંખોમાં જોયું મને એમાં અમારો ઈતિહાસ દેખાવા લાગ્યો હતો. મને એ પળ યાદ આવી ગઈ
અમે પુષ્પાંજલિ બહાર આવ્યા. મને ખાસ ભૂખ નહોતી છતાં મારે ખાવું પડ્યું. હું જાણતો હતો કે હું નહિ ખાઉં તો નયના અનેક સવાલો કરશે અને એ પણ નહિ ખાય. જોકે સવાલો તો નયનાએ ઘણા કર્યા હતા. થેંક ગોડ! ...Read Moreએના સવાલો સંભાળી લીધા હતા. સાંજ ઢળવાને હજુ વાર હતી છતાં એ જંગલ વિસ્તાર હતો એટલે અંધારું દેખાવા લાગ્યું. હવામાં ઠંડક ભળેલી હતી. પણ માત્ર ઠંડક જ. અહી ભેડાઘાટ જેવી શેતાની ચીલ ન હતી. અમે કાર સુધી પહોચ્યા ત્યારે ફરી નયનાએ એ જ સવાલ કર્યો, “તમે મને કઈ જગ્યાએ મુકવાના છો?” “રસ્તામાં બધું સમજાવું. પહેલા તો તારે તારા મમ્મી પપ્પાને મળવું
અમેઝ પુના જવાના હાઈવે પર દોડવા લાગી. કાર પુના પહોચે ત્યાં સુધી મારી પાસે વિચારવા સિવાય કોઈ કામ ન હતું. વિચારવા માટે પણ મારી પાસે આ જન્મની કોઈ મીઠી યાદો હતી જ કયાં? આ જન્મે તો હજુ મને અને ...Read Moreમળ્યાને એક અઠવાડિયા કરતા વધુ સમય થયો નહોતો. હું ફરી પૂર્વજન્મની મીઠી યાદોમાં ખોવાઈ ગયો. એ દિવસે અનન્યા સાથે મારી બીજી મુલાકાત હતી. મારે એની પાછળ જઈ એ કયાં રહે છે એ જાણવું હતું. પણ હું ન જઇ શકયો કેમકે પપ્પા એ દિવસે સાંજ સુધી સ્ટોર પર ન આવ્યા. અમે વારાફરતી સ્ટોર પર બેસતા અને એ દિવસે સ્ટોર પર બેસવાનો
એ રાત હું ઊંઘી ન શક્યો. એ માટે નહિ કે એ કોઈ અજાણ્યું સ્થળ હતું પણ મારા મન પર એક નાગના મૃત્યુનો બોજ હતો. મારા કેટલા પોતાના લોકોએ મારા માટે પોતાના જીવનનું બલિદાન આપ્યું હતું. કેટલા લોકોએ પોતાના જીવનની ...Read Moreઆપી હતી. મેં મારા અંકલ અને આંટીને મરતા જોયા હતા. ત્યારબાદ અશ્વિની અને રોહિત, ભાઈ, ભાભીને અને હવે ફરી એકવાર મોતનો સિલસિલો શરુ થવાનો હતો. આઠ મૃત્યુનો બોજ મારી રાહ જોતો તૈયાર હતો પણ હું વધુ કોઈના મૃત્યુના બોજને સહન કરવા તૈયાર નહોતો. માશીએ અમને ગેસ્ટ-રૂમમાં ઊંઘવાની સગવડ કરી આપી હતી પણ મારા જેમ વિવેક પણ ઊંઘી શક્યો નહી. તેનું