Mall Premyuddh book and story is written by Bhagyashali Raut in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Mall Premyuddh is also popular in Love Stories in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
मल्ल प्रेमयुद्ध - Novels
by Bhagyashali Raut
in
Marathi Love Stories
डांगेमैदानात नुसता धिंगाणा सुरु होता. चारही बाजूला पब्लिक आरोळ्या देत होते. क्रांतीने मॅटवर रत्नाला चितपट केले होते. नेहमीप्रमाणं या हि वर्षी क्रांतीने तिच्यापेक्षा जास्त वजनाच्या रत्ना देवरे या मुलीला खेळात शक्ती आणि युक्तीने नामोहरण केले होते. क्रांतीचा श्वास फुलाला होता. शिट्टी वाजल्यानंतर तीने रत्नाला सोडले होते. इतके दमूनसुद्धा विजयाचा आनंद तिच्या चेहऱ्यावर सर्वानाच दिसत होता. गोऱ्या चेहऱ्यावर लाली आली होती. रत्नाने क्रांतीला मिठी मारली होती. रत्ना क्रांतीची जिवलग मैत्री होती. हा... पण खेळात प्रतिस्पर्धी होत्या नक्की. रत्नाने तिच्या युक्तीचे कौतुक केले. 'बाजी मारलीस म्हंटल. नाहीतर तुझ्याशिवाय मला हरवणारी अजून कोण असणार.' पंचांनी तिचा हात पकडला आणि उंचावून तिला विजयी घोषित केले. मैदानात तिला पुरस्कार देऊन गौरवण्यात आले. दादा, क्रांतीचे वडील लेकीच्या जिकंण्याने खुश होते. क्रांतीने महाराष्ट्रात नाव कमवलेच होते पण इथेच न थांबता भारतात आणि भारताबाहेर ओळखलं जावं अशी दादांची इच्छा होती. क्रांतीने बऱ्याच कुस्त्या जिंकल्या होत्या तिला नॅशनल लेव्हलला खेळायचे होते. क्रांतीचे कौतुक करायला तिथल्या जमावाने तिला घेरले होते. त्याच मैदानामध्ये पुरुषांच्या कुस्त्या होत्या. आज क्रांतीला या कुस्त्या पहायच्या होत्या. दादांना ती म्हणाली.
मल्ल - प्रेमयुद्ध डांगेमैदानात नुसता धिंगाणा सुरु होता. चारही बाजूला पब्लिक आरोळ्या देत होते. क्रांतीने मॅटवर रत्नाला चितपट केले होते. नेहमीप्रमाणं या हि वर्षी क्रांतीने तिच्यापेक्षा जास्त वजनाच्या रत्ना देवरे या मुलीला खेळात शक्ती आणि युक्तीने नामोहरण केले होते. ...Read Moreश्वास फुलाला होता. शिट्टी वाजल्यानंतर तीने रत्नाला सोडले होते. इतके दमूनसुद्धा विजयाचा आनंद तिच्या चेहऱ्यावर सर्वानाच दिसत होता. गोऱ्या चेहऱ्यावर लाली आली होती. रत्नाने क्रांतीला मिठी मारली होती. रत्ना क्रांतीची जिवलग मैत्री होती. हा... पण खेळात प्रतिस्पर्धी होत्या नक्की. रत्नाने तिच्या युक्तीचे कौतुक केले. 'बाजी मारलीस म्हंटल. नाहीतर तुझ्याशिवाय मला हरवणारी अजून कोण असणार.' पंचांनी तिचा हात पकडला आणि उंचावून
मल्ल - प्रेमयुद्ध संध्याकाळ झाली होती. रायगाव गावात जल्लोषात क्रांतीची मिरवणूक सुरू होती. तालुक्याच्या गावापासून 4 किलोमीटरवर एक छोटं गाव होत. निसर्गाने नटलेलं.... त्याच छोट्या गावातली क्रांती आज महाराष्ट्रात नाव कमवत होती. क्रांती ओपन जीपच्या मध्ये उभी राहिली होती. ...Read Moreगाडी आली आणि चिनू पटकन गाडीमध्ये येऊन बसली. क्रांती तिच्याबरोबर बोलत नाही. " ये तायडे रागवलीस? तुला म्हाईती हाय ना मला तुला कुस्ती खेळताना बघताना लय त्रास व्हतो म्हणून मी अली न्हाय." क्रांती तिच्याकडे बघत सुद्धा नव्हती. "तायडे बोल ना ग... तू जिंकणार याची खात्री व्हती मला पण भीती वाटते खेळात जरी लागले तरी... प्लिज ग बोल की..." क्रांतीने तिच्याकडे
मल्ल- प्रेमयुद्ध भूषण आल्यावर वीरची तंद्री तुटली. भूषण लहानपानापासूनचा वीर आणि भूषण एकमेकांचे खास मित्र… भूषण मध्यमवर्गीय कुटुंबातला होता. वीरच्या घरच्यांना त्यांची मैत्री आवडत नव्हती. मैत्री बरोबरच्या लोकांबरोबर असावं असं त्याच्या घरच्यांचं म्हणणं होत. दोस्ती श्रीमंत गरीब असा भेदभाव ...Read Moreनाही. कोणताही छोटा मोठा प्रॉब्लेम आला कि भूषणसाठी वीर असायचा अन वीरसाठी भूषण… गावात त्यांची दोस्ती आवडायची. वीर काही वर्ष कुस्तीच्या प्रशिक्षणासाठी वीर बाहेर होता तेवढेच दोघे वेगळे. भूषण गरीब असला तरी मानी होता. दोस्ती पैशासाठी नाही तर एकमेकांची सुख दुःख वाटून घेण्यासाठी असते. भूषण त्याच्या आई आणि बहिणीसोबत राहत होता. भूषणला शिकायचे होते पण वडील गेल्यानंतर घरातली जबाबदारी त्याच्यावर
मल्ल- प्रेमयुद्ध. तिघे ट्रेनच्या बाकड्यावर शांत बसले होते. " दादा अशी कशी ट्रेन कॅन्सल व्हईल? आज दोघी निघालो नाही तर परवा तिथे पोहचणार कस आणि नाही पोहचलो तर ऍडमिशन कॅन्सल व्हईल. किती मुश्किलीने तिथे ऍडमिशन मिळाली होती. आमदार साहेबांमुळे ...Read Moreमध्ये शिकणार होते मी आणि रत्ना." क्रांतीच्या चेहऱ्यावर चिंतेच जाळ पसरलं होत तसं रत्नाच्या सुद्धा. " आपण फोन करूया तिथे त्यांना सांगू की ट्रेन पावसामुळे 2 दिवस रद्द झाल्या आहेत किंवा आमदार साहेबांकडून फोन गेला तर...?" रत्ना तिच्या डोक्यात येणाऱ्या आयडिया त्या दोघांना सांगत होती. " हा तस व्हयल… बर आधी घरी चला. रत्ना तू चल आज आमच्या गावाला उद्या
मल्ल - प्रेमयुद्धसूर्योदयापूर्वी दादा उठले होते. सगळी पोर शांत झोपली होती. रात्री पोर उशिरा आल्यामुळे बोलणेझाले नव्हते. दादांनी लक्ष नेहमीप्रमाणे गुरांच्या हंबरण्याकडे खाटेवरून उठून दादा गोठ्यात गेले. सोनेरी, लाल, पिवळे ,नारंगी सूर्यकिरण डोंगरामागून दिसायला सुरुवात झाली होती. "आलो आलो ...Read Moreविठाबाई कशाला गोंधळ करतीस मला माहितीये सकाळ झाली. तुमास्नी भूक लागली असेल."दादांनी वैरण हातात घेतली आणि सगळ्या गुरांपुढं पुढे टाकली. शेळीला सुद्धा खायला दिले . तेवढ्यात आशाबाई शेन काढायला गोठ्यात आल्या."आव... आज मला उठवलं नाही.""बघितलं मी सगळ्यांनी पण सगळे गाढ झोपले होते मन उठवला नाय." आशाने सगळा गोठा सरा सरा सरा झाडून काढले तोपर्यंत दादा तळहातावर मिस्त्री घेऊन खसाखसा दात