Jalpari ni Prem Kahaani book and story is written by Bhumika Gadhvi अद्रिका in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Jalpari ni Prem Kahaani is also popular in Love Stories in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
જલપરી ની પ્રેમ કહાની - Novels
by Bhumika Gadhvi अद्रिका
in
Gujarati Love Stories
મુકુલ ધીરે ધીરે પગથિયાં ચડી રહ્યો હતો. એના પગ ને જાણે કોઈ અદ્રશ્ય શક્તિ આગળ વધવા નથી દેતી એને પાછળ તરફ ખેંચી રહી હોય તેવું એને મહેસૂસ થઈ રહ્યું હતું. સવાર સાંજ દસ દસ કિલોમીટર દોડનાર મુક્લના પગ આજે માંડ વીસ પગથિયાં નો દાદર ચડતા ભારે થઈ ગયા. એના શ્વાસ એને ભારે થઈ ગયા હોય તેમ લાગ્યું. આખરે એ ઘણાં શ્રમ પછી છેક ઉપરના પગથિયે પહોંચ્યો.
બે ચાર ડગલાં માંડ ભર્યા ત્યાં એની મંજિલ સામે હતી. એણે એક રૂમ ના બંધ દરવાજા ને નોક કરવા હાથ ઊંચો કર્યો પણ તેનો હાથ ત્યાંજ અટકી ગયો. થોડી વાર માટે એ ત્યાંજ સ્તબ્ધ થઈ ને ઉભો રહી ગયો. એની હિંમત નોતી થતી કે એ દરવાજાની અંદર પ્રવેશ કરે. જાણે કે આ દરવાજો કોઈ ઓરડાનો નહીં પણ કોઈ અજાણી રહસ્યમય, તિલશ્મી દુનિયાનો ના હોય.
એ પાછો ફર્યો, એણે અંદર ના જવું એવો વિચાર કર્યો. એણે બે ચાર ડગલાં પાછા ભર્યા અને પહેલા પગથિયાં ઉપર ઉતરવા માટે પગ ઊંચો કર્યો ત્યાંજ એનો પગ અટકી ગયો. એણે એક ઊંડો શ્વાસ ભર્યો અને મનમાં ને મનમાં કંઇક નિશ્ચય કર્યો અને તે હિંમત કરી પાછો વળ્યો અને ફરી થી પેલા ઓરડાના દરવાજે આવ્યો. કંઇક પણ વિચાર્યા વગર અને એક પણ સેકંડ અટક્યા વિના એ બે આંગળી થી દરવાજા ઉપર નોક કરવા ગયો ત્યાં હાથનો હળવો ધક્કો વાગતા દરવાજો સહેજ ખુલ્યો.
મુકુલ ધીરે ધીરે પગથિયાં ચડી રહ્યો હતો. એના પગ ને જાણે કોઈ અદ્રશ્ય શક્તિ આગળ વધવા નથી દેતી એને પાછળ તરફ ખેંચી રહી હોય તેવું એને મહેસૂસ થઈ રહ્યું હતું. સવાર સાંજ દસ દસ કિલોમીટર દોડનાર મુક્લના પગ આજે ...Read Moreવીસ પગથિયાં નો દાદર ચડતા ભારે થઈ ગયા. એના શ્વાસ એને ભારે થઈ ગયા હોય તેમ લાગ્યું. આખરે એ ઘણાં શ્રમ પછી છેક ઉપરના પગથિયે પહોંચ્યો. બે ચાર ડગલાં માંડ ભર્યા ત્યાં એની મંજિલ સામે હતી. એણે એક રૂમ ના બંધ દરવાજા ને નોક કરવા હાથ ઊંચો કર્યો પણ તેનો હાથ ત્યાંજ અટકી ગયો. થોડી વાર માટે એ ત્યાંજ સ્તબ્ધ
કૃષ્ણકાંત ની વાત સાંભળી ગુરુજી ના મુખ પર એક મંદ હાસ્ય ફરક્યું. કૃષ્ણકાંત ને આ જોઈ બહું નવાઈ લાગી. એ વિસ્મય ભરી નજરે ગુરુજી ની સામે જોઈ રહ્યા. એમની આંખો જાણે ગુરુજી ને પ્રશ્ન કરી રહી હતી કે આવી ...Read Moreવાત માં આપને એવું તો શું શુઝ્યું કે આપના મુખ પર હાસ્ય ની લહેરખી ફરી વળી છે. બહુજ જલદી ગુરુજીએ મૌન ભેદ્યું કૃષ્ણકાંત આપને યાદ છે જ્યારે આપના લગ્ન ના ઘણાં વર્ષ વીત્યા પછી પણ આપના ઘરે કોઈ જ સંતાન ન હતું? આપે તમામ મોટા મોટા ડોક્ટર ની સલાહ લીધી, બાધા આખડી કરી અને આખરે મારી પાસે આવીને તમારા અંતરનું
મુકુલ નો શ્વાસ નીચે બેઠો અત્યાર સુંધી એનો જીવ તાળવે ચોંટી ગયેલો હતો. એણે બિલકુલ આશા નતી રાખી કે એના પપ્પા એને આ નોકરી કરવા માટે રજા આપશે. મુકુલ માટે આ વાત કોઈ ચમત્કાર થી કમ ન હતી. એ ...Read Moreપોતાની જાત ને વધુ સમય આ બારણાં ની બહાર રોકી ના શક્યો. એ દોડતો ઓરડામાં ગયો અને એના પપ્પા ના પગમાં પડ્યો. કૃષ્ણકાંતે મુકુલ ને ઉભો કરી પોતાના ગળે લગાડ્યો અને એની પીઠ થપથપાવી ને બોલ્યાં, મને તારી ઉપર ગર્વ છે દીકરા તું સાચે જ મારા કુળ નો દીપક છે. તારી સમજ અને દેશ પ્રત્યેની ભાવના ને મારી સલામ છે.
કૃષ્ણકાંત ડ્રોઈંગ રૂમમાં બેઠા બેઠા છાપુ વાંચી રહ્યા છે. સ્મિતાબેન ને અંદર આવતા જોઈ કૃષ્ણકાંતે સ્મિતાબેન ને પોતાની પાસે બોલાવી કહ્યું, સ્મિતાબેન આપનો દીકરો ઓફિસર બનવા જઈ રહ્યો છે, હવે તો તમે જનરલ લેફ્ટેનન્ટ મુકુલ રાયચંદના મમ્મી કહેવાશો વટ ...Read Moreબાકી હોં આપનો. હા, પહેલાય એક મોટા બિઝનેસમેન ની વાઇફ તો હતી જ હવે એક ઓફિસરની માં વટ તો ત્યાંય હતો અને અહીં પણ. બસ એક માં ને ચિંતા છે એના દીકરાને પોતાના થી અળગો કરીને આટલે દૂર મોકલવાનો. સ્મિતા બેને નીશાસો નાખતા કહ્યું. જુઓ ચિંતા ના કરો બધુજ બરાબર છે અને જે થશે તે સૌ સારાવાના જ થશે. એક
સ્મિતાબેન પોતાનું દુઃખ કોઈ ની આગળ વ્યક્ત નથી કરી રહ્યાં પણ છતાંય કૃષ્ણકાંત અને મુકુલ બંને તેમની વ્યથા અને દશા બંને ને સમજી રહ્યા છે. જમવાનું ટેબલ ઉપર મુકાઈ ગયું છે. સ્મિતાબેન ના ઘરમાં નિયમ છે કે જમવાનું ભલે ...Read Moreબનાવે પણ દરેક ની થાળી ને પીરસવાનું કામ તો સ્મિતાબેન જાતેજ કરતા. સ્મિતાબેન પરણી ને જ્યારે આ ઘરમાં આવ્યા ત્યારે જ એમના સાસુ અને કૃષ્ણકાંતના માતાએ એમને કેટલીક શિખામણો આપેલી અને ઘરના કેટલાક પેઢીઓથી ચાલ્યાં આવતા નિયમો અને રિવાજો શિખવેલા એમનો આ એક નિયમ છે, જે પેઢી દર પેઢી ચાલ્યો આવે છે અને દરેક સાસુ ઘરમાં નવી પરણી ને આવેલી