Vagdana Phool book and story is written by Divya Jadav in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Vagdana Phool is also popular in Short Stories in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
વગડાનાં ફૂલો - Novels
by Divya Jadav
in
Gujarati Short Stories
પોતાનાં જ સમાજના કુ રિવાજો સામે લડતી ત્રણ સ્ત્રીઓનાં જીવનની સંઘર્ષ અને સાહસની અદભુત કહાની. વગડાના ફૂલો.
સીતાપુર ગામમાં અઢારેય વરણ એકબીજાના સુખ દુઃખમાં ભાગ લેતા સંપથી રહે. રળિયામણું ગામડું. અને એમાંય ગામનાં મોભી એવા પરબતભાઈની સાખા એટલે ગામની આબરૂ ,ગામનું નાક કહેવાતું હતું.
પરબતભાઈનું ઉજળું ખોરડું. એની ખાનદાની અને ગામનાં લોકોની કાળી રાતેય સહાયતા કરવાની એની ટેવનાં કારણે પરબતભાઇ
ગામમાં પોતાનો મોભો ટકાવી રાખવામાં સફળ થયા હતા. નાની ઉંમરમાં પરબતભાઈને પરણાવી દીધા હતા. એટલે દીકરા દીકરી જુવાન થયાં છતાંય એના મોઢે ઉમર કાઈ થોડી દેખાઈ.
પોતાના જ સમાજના કુ રિવાજો સામે લડતી ત્રણ સ્ત્રીઓની કહાની.
વહેલી પરોઢે પંખીઓના કલરવ સંભળાઈ રહ્યા હતા. સૂરજના સોનેરી કિરણો બારીમાંથી પ્રવેશી ઓરડામાં દાખલ થવા લાગ્યા. આંખોમાં આવતાં સૂર્યના કિરણોને રોકવા હથેળી આડી કરી આંખોના બિડાયેલા પોપચાઓને બળજબરી પૂર્વક ખોલતી પૂનમ પથારીમાંથી ઉભી થઇ. આખી રાત ...Read Moreરાહ જોવામાં કાઢી ક્યારે પોતાને નીંદર આવી ગઈ એ ખબર નાં રઈ. એણે બહાર નીકળી જોયું. કડવીબેન ફરિયું વાળી રહ્યા હતા. મેના ખાટલે સૂતી હતી. પુનમની નજર ઘરની ડેલીએ જઈને અટકી ગઈ. "કાર્તિક! " ઊંડા નિસાસા સાથે એ બોલતા અટકી. ઓસરીની કોરે ઊભેલી પૂનમને જોઈ કડવીબેન સાવરણાને જમીન પર પછાડી. માથે સાડીનો છેડો
પરબતભાઇ અને કાર્તિકની અંતિમક્રિયા પતાવી ત્રણે સ્ત્રીઓ પોતપોતાના ખૂણા પકડી બેઠી હતી. પરિસ્થિતિ કોણ કોને સહારો આપે એવી હતી. માટે ત્રણેયે પોત પોતાની રીતે જીવતા શીખી લીધું. પંદર દડાનો સમય રેતીની માફક કેમ પસાર થઈ ગયો એ ખબર ન ...Read Moreત્રણેય એક બીજાના મોંઢા જોઈ બેઠી હતી. આંસુઓ ક્યારનાય સુકાય ગયા હતા. હવે તો કોરી ધાકાળ આંખોમાં જીવન કેમ પસાર કરવું એની ચિંતા દેખાતી હતી. કડવીબહેનનાં હોઠ પૂનમને કઈક કહેવા મટે ફફડ્યા ન ફફડ્યા એવામાં મોહનભાઈ હાથમાં ત્રિકમ અને કોસ લઈને આવ્યા. પાછળ લાકડીના ટેકે જમકુમાં પણ ચાલ્યા આવતા હતા. મોહનભાઈ અને જમકું માં નું આવવાનું
" ગોઝારી ને ભાયડો મર્યો ને પાંખો ફૂટી નીકળી. તે એની જાતની નપાવટ બાઈ . લાવ મારી લાકડી હમણાં ટાંટિયા તોડી નાખું એના. મૂઈ આ મરી ગઈ હોત હારું થાત. ડાકણી મારા દીકરાને ભરખી ગઈ. " જમકુમાની જીભ ...Read Moreઅસલી સ્વરૂપે આવી પહોંચી આખા ઘરમાં જમકુમાનો અવાજ પડઘાતો હતો. એના તોછડાઈ ભર્યા શબ્દોએ સવારના ખુશનુમા વાતાવરણને ડહોળી નાખ્યું. " બા અતારમાં કેની હારે લમણાંઝિક કરોસ. હુ થયું તે હવાર હવારમાં તમે આખ્યાન ચાલુ કરી નાખ્યું." મોહનભાઈ ઓસરીમાં આવી અધખુલ્લી આંખો ચોળતા બોલ્યા. " તે તારે ક્યાં કઈ સે નાક શરમ જેવું. રાતે કોથળીમારીને હુઈ ગ્યો તે હિધી
" બા હુ કામ ! " પૂનમ કડવીબેનના ખોળાને આંસુઓથી ભીંજવી રહી હતી. " કંચન! " કડવીબેન બોલતા અટકી ગયા. " કોણ કંચન બા" પૂનમે કહ્યું . " તારા સસરાને એ ત્રણ ભાયું હતા. વચેટના ભાઈ રવજીભાઈની ...Read Moreકંચન. રવાભાઈ તો ટીબી માં પરલોક સિધાવી ગયા. ને બાપડી કંચન! એક એક દી એના માટે વસમાં થઈ પડ્યા. સગા તો નોતા પરંતુ કાકાનાં ભાઈભાડું એ આવા વખતે સાથ છોડી દીધો. નાક આડું આવે ને! બચારી એ જીવતે જીવ ખાપણ ઓઢી લીધું . બે ઘડી કોઈના મીઠા શબ્દ હાંભળી લે તો યે બીસારી રાજી રાજી થઈ જાતી. આવા