Sathvaro book and story is written by Dr.Chandni Agravat in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Sathvaro is also popular in Classic Stories in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
સથવારો.....સંબંધો ભાગ્યનાં - Novels
by Dr.Chandni Agravat
in
Gujarati Classic Stories
સાવ જીવ વિનાનાં પગ લઈને એણે ખડકીની બહાર
પોતાનું પચાસ વરસનું થોડું અદોદળું શરીર
ધકેલ્યું .જીવનની તમામ ચેતના હરાઈ ગઈ હોય તેમ
હાથમાંથી બે વખત તાળું છુટી ગયું .એક સમયે ઘાટા
લીલાં છુંદળા જે હાથ પર શોભતા એ હાથ આજે
છૂંદણાની જેમ ઝંખવાઈ ગયેલા લાગતા હતાં .ડેલીનાં બે
બારણાં ભેગા કર આગળીયો વાસતાં તો નિઃસાસો જ
નખાઈ ગયો. સડેલી બારસાખ ને અધડુકા બંધ થતાં
દરવાજામાંથી છેક સુધી નજર અંદર ગઈ જાણે આખા
ઘરને આંખોમાં જડીને લઈ જવું ન હોય...
સાકર માએ પગ ઉપાડ્યો ત્યાં તો એનું
મેલખાંઉ ઓઢણું ખડકીનાં ઉચકાયેલ ખીલ્લામાં ભરાયું
ને એનેલાગ્યું કે જાણે કોઈ રોકે છે. મન ચકડોળે ચડયું
"જિંદગીમાં ઘણીવાર વસમું લાગ્યું પણ આવું તો
પે'લીવાર જ .... એમ તો જે દી' પોતે ફળીયામાં
ખાટલો ઢાયરો (ઢાળ્યો)તો ઈ રાતે પણ......"
પ્રકરણ 1સાવ જીવ વિનાનાં પગ લઈને એણે ખડકીની બહાર પોતાનું પચાસ વરસનું થોડું અદોદળું શરીર ધકેલ્યું .જીવનની તમામ ચેતના હરાઈ ગઈ હોય તેમ હાથમાંથી બે વખત તાળું છુટી ગયું .એક સમયે ઘાટા લીલાં છુંદળા જે હાથ પર શોભતા એ ...Read Moreઆજે છૂંદણાની જેમ ઝંખવાઈ ગયેલા લાગતા હતાં .ડેલીનાં બે બારણાં ભેગા કર આગળીયો વાસતાં તો નિઃસાસો જ નખાઈ ગયો. સડેલી બારસાખ ને અધડુકા બંધ થતાં દરવાજામાંથી છેક સુધી નજર અંદર ગઈ જાણે આખા ઘરને આંખોમાં જડીને લઈ જવું ન હોય... સાકર માએ પગ ઉપાડ્યો ત્યાં તો એનું મેલખાંઉ ઓઢણું ખડકીનાં ઉચકાયેલ ખીલ્લામાં ભરાયું ને એનેલાગ્યું કે જાણે કોઈ રોકે છે.
વિતેલી અડધી સદી... ●●●●●○○○○●●●●●○○○○○●●●●● ગુજરાતનાં છેવાડાનાં જિલ્લાનું ગામ સરિતાનગર મુખ્ય રાષ્ટ્રીય ધોરીમાર્ગથી લગોલગ. ગામમાં વચ્ચોવચ્ચ જીવા આતાનો ડેલો..આમતો હવેલી જ ગણાય. ગામનાં સૌથી સધ્ધર ખેડૂત-જમીનદાર ,પાંચમાં પુછાય એવી શાખ. ધોળા બાસ્તાં જેવાં કપડાં , માથે આટીયાળી પાઘડી .પોતાની ચાંદીનાં ...Read Moreકડીયાળી ડાંગ લઈને , મોચી પાસે સીવડાવેલાં અસ્સલ ચામડાનાં અણીયાળાં જોડાં પહેરીને નીકળે ત્યારે ગામમાં થોડીવાર માટે સોપો પડી જતો. પાંચ પાંચ દીકરાનાંબાપને એક જ વાતનો વસવસો કુળમાં ત્રણ પેઢીથી એક પણ માંડવો નહીં,ફુઈ નહી બે'ન નહી અને હવે દીકરી પણ નહી. કઈં કેટલીય માનતાઓ પછી દીકરીનો જન્મ થયો.જોતાંજ આંખ ઠરે એવી,સાથે જોડીયા ભાઈને લઈને આવી..મનની મધુરપ આપે એવી દીકરીનું
વિતેલી અડધી સદીની સફર આગળ ●●●●●○○○○○○●●●●●●●○○○○••••• સાકરનાં મામાનું ગામ તો દૂરનું કનકપૂર . ત્રણ - ત્રણ દિકરા ધીંગાણામાં ગુમાવ્યા પછી એનાં નાનાએ સૌથી નાના દિકરાને સરિતાનગર મોકલી દીધેલ મોટી બે'ન પાસે. એ માનતા 'શિર સલામત તો પઘડીયાં બહોત'એ મામા ...Read Moreને ફુઈ લક્ષ્મી (અહીં મામી ) કરા-પડોશી.આછી પાત્તળી ખેતી ,મનનાં અમીર સંતોષી જીવ. લક્ષ્મીને સાકર પર ખૂબ હેત ,એનાં લંબગોળા મોઢા ,હોઠપરનાં તલ ને પાણીદાર આંખો જોઈને એ ધરાતી જનહીં. સાકરની અવગણનાની પણ સાક્ષી.ક્યારેક એનાં વાળમાં તેલ નાખી દે..તો ક્યારેક લાપસીનાં કોળીયા ભરાવે. ને કાન પાછળ મેશનું ટપકું તો ભુલે જ નહી,જાણે એનાં પર આવનારી બધી ઉપાધિ એ ટપકાંમાં કેદ
આગળની સફર ●●●●○○○○○●●●●●○○○○○●●●●●○○○○○ લક્ષ્મી ધીમા પગલે પાછી ગઈ પણ સાકરની હાલત એવી હતી, જાણે રાની પશુઓની વચ્ચે નાનું હરણનું બચ્ચું.એને ઘણું કહેવું હતું ખુલાસા આપવા હતાં અને જવાબ માંગવા હતાં,પરંતું એની વાચા જ હણાઈ ગઈ હતી.આ ઘરે ક્યારેય એને ...Read Moreમોકો આપ્યો જ નહોતો. માએ તેને વાળ પકડી ,ખેંચીને ઓરડામાં પુરી દીધી.એક તરફ લક્ષ્મી અજંપામાં જાગતી રહી અને બીજી તરફ સાકર. મોટાભાઈઓ ખેતરથી આવ્યાં અને રાતભર સંતલસ ચાલી.સવાર પડતાં જ નિર્ણય લેવાઈ ગયો હતો. સવારે કાનજી અને લક્ષ્મી ને બોલાવવામાં આવ્યાં..માએ કીધું " જો કાનજી તારાં ને મારાં અંજળપાણી ખુટી ગ્યાં.આજ પછે વે'વાર પુરો""અમે અમારી છોડીનું સગપણ નાનજી હારે ગોઠયવું
સાકર અને નાનજીનો સંસાર ●●○○○●●●●○○○○●●●●○○○●●●●○○○○ ગૌધુલીવેળા થઈ નાનજી ફળીયામાં બેઠો બેઠો હુક્કો ગડગડવતો હતો ,એ એની ધૂનમાં સાકરને વિસરી જ ગયો.બીજી બાજું સાકર અંદરનાં ઓરડામાં કોઠાબાજું ખુલતાં કમાડનાં ઉંબરે બેઠી હતી.બંને વચ્ચે એકપણ શબ્દની આપ -લે હજી થઈ નહોતી. ...Read Moreએકલા રહેતાં બઘીઆઈએ ઘરમાં ડોકિયું કર્યું અને નાનજી ને ઉધડો લીધો."આમ શું બેસી ગ્યો? તારા આ અવાવરૂ ઘરમાં વવ (વહું) શું કરે?હાલો મારે ઘેર રોટલાં ઘડી નાખી.કાલ અમે ફળીયાંની બાયું (બહેનો- સ્ત્રીવર્ગ) સંધુય (બધું જ) સરખું કરી નાખશું"આઈએ સાકરનાં માથા પર હેતાળ હાથ ફેરવ્યો. અને પોતાનાં ઘરે લઈ આવ્યાં. સાકરનાં મોઢાં પરની મુંઝવણ પારખી આઈએ એને પોતાની પાસે રાત રોકી