તેના એરપોર્ટ માં ગયા પછી.. જ્યારે તેઓ ઘરે પરત ફરી રહ્યા હતા .. ત્યારે નવ્યા ને એવું લાગી રહ્યું હતું કે તેણી પોતાની રોજિંદી જીવનશૈલીમાંથી કંઇક મહત્વપૂર્ણ ભાગ ગુમાવી રહી છે..હસવાનું કારણ .. મોડી રાત્રે વાતોનો ભાગીદાર..
હા તે એક મહિનામાં જલ્દીથી પાછા આવવાના વચન સાથે યુએસએ જઈ રહ્યો હતો પરંતુ .. લાંબા અંતરનો સંબંધ આજ સુધીની ખરાબ બાબત છે ..તેવુ તેનુ મંતવ્ય હતુ .
ઘરે જ્યારે બધા સૂતા હતા.. ત્યારે તે પહેલા દિવસથી કે એરપોર્ટ તરફ જોઈ રહ્યો હતો ત્યા સુધીના જૈમિન સાથેના ફોટોગ્રાફ્સને જોઇ અને રડતી હતી ..જેમ તે એક મહિના કરતા કરતાં કાયમ માટે ત્યાં ગયો હોય તેમ ..
ફ્લાઇટમાં મધ્ય-માર્ગ પર જૈમિન પણ એવું જ અનુભવી રહ્યો હતો .. પણ ભાગ્ય! જૈમિન તેના ગંતવ્ય પર પહોંચ્યો..તેણે દરેકને ફોન કર્યો કે તે સલામત રીતે પહોંચ્યો.
હવે બાબતો મુશ્કેલ થઈ ગઈ છે .. સમયની કારણે તેમની વચ્ચેની વાતો ટૂંકી થઈ ગઈ હતી .. એ આકર્ષણ ક્યાંક ખોવાઈ ગયું હતું..તેમાંના બંનેને એવું લાગ્યું હતું ...પરંતુ અંતરનું-અંતર!
સરલાબહેને નોંધ્યું કે નવ્યા રોજિંદા પોતાના જ વિચારોમાં રહેતી હતી .. તેણીએ ગીરીશભાઈ સાથે વાત કરી અને તેઓએ એક યોજના બનાવી ..
હવે પ્રોજેક્ટ સાથેનો મુદ્દો ઉકેલાઈ ગયો હતો પણ તેને કોઈ રજા મળી ન હતી .
પણ,મધ્યરાત્રિએ ફોન વાગે છે..જૈમિન જવાબ આપે છે "હા પપ્પા, બધું ઠીક છે?"
ગિરીશભાઈ (અભિનય કરતી વખતે): ના દીકરા! તારી મમ્મીને હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવામાં આવી છે .. તે સવારથી નીચે પડી અને બેભાન થઈ ગઈ .. હજી ડોકટરો પરીક્ષણો કરી રહ્યા છે પરંતુ કોઈ જવાબ નથી .. તે તારા નામની ગણગણાટ કરે છે ..
જૈમિન ખૂબ ડરી ગયો અને તે તેને રોકી શક્યો નહીં તેથી તેણે રડવાનું શરૂ કર્યું ..
સંધ્યાબેનના મોં પાસે ગિરીશભાઈએ સ્પીકર પર ફોન લીધો અને તે નાટકમાં જોડાઈ ગયા અને બોલ્યા : “બેટા ... જૈમિન ... જૈમિન .. અહીં આવ .. તું ક્યાં છે?”
અને જૈમિને તેના બોસને ૨ મહિના સુધી રજા માટે ઇમેઇલ કરવા માટે કોઈ ક્ષણની રાહ જોઇ નહીં અને ટિકિટ બુક કરાવી .. અને તેના પપ્પાને જાણ કરી .. અને નવ્યાને મેસેજ માં તેની મમ્મીની પણ કાળજી લેવાનું કહ્યું!
તે પોતાની બેગ ભરીને એરપોર્ટ જવા રવાના થયો ..
અહીં, ગિરીશભાઇએ નવ્યાને તેની માહીતી આપી અને તેને લગ્ન માટે તૈયાર રહેવાનું કહ્યું..અને તે ખૂબ ગુસ્સે થઈને બોલી “આ યોગ્ય સમય નથી!”
સરલાબેન, સંધ્યાબેન અને ગિરીશભાઈ તેના પછી થયેલ કોન્ફરન્સ વિડીયો કોલ પર એક સાથે હસી પડ્યા .. અને બધુ કહ્યુ ..
નવ્યા ઉદાસી અને ખુશની મિશ્રિત ભાવનાઓમાં હતી પણ તે ગિરીશભાઇના વિચારને અનુસરીને તૈયાર થઈ ગઈ ..
હોલ સજ્જ છે ... મહેમાનો છે .. કુટુંબના સભ્યો હાજર છે અને બધા જૈમિનની રાહ જોઇ રહ્યા છે ...
જલદી તે એરપોર્ટ પર ઉતર્યો હતો..ગિરીશભાઇએ તેના માટે એક કેબ મોકલી.. અને કેબ તેને હોસ્પિટલને બદલે હોલમાં લઈ ગઈ ..
જૈમિન તેની સૂચનાનું પાલન ન કરવા બદલ કેબ ડ્રાઈવર પર ગુસ્સે હતો, પરંતુ કેબ ડ્રાઇવરે કહ્યું કે તેને ત્યાં પહોંચાડવા માટે પૈસા ચૂકવવામાં આવ્યા હતા .. અને તે ચાલ્યો ગયો!
તે હોલમાં ગયો કારણ કે કોઈ તેના કોલ્સનો જવાબ નહોતું આપી રહ્યુ અને તે જોવા માંગતો હતો કે આ કોણે કર્યું?
તે હોલમાં પ્રવેશ્યો ત્યારે તેણે ત્યાં હાજર દરેકને જોયા અને ત્યાં જ તેની મમ્મી .. તે બરાબર દેખાઈ રહી હતી!
જૈમિન: મમ્મી! તમારે હોસ્પિટલમાં હોવું જોઈએ અને તમે શાં માટે વિશ્રામ લેતા નથી? ખરેખર શું થયું?
અને તે હસી પડી અને બોલી .. “હું બરાબર છું! અને તે તારા પપ્પાની યોજના હતી!”
" શું ? યોજના? તો બધું બરાબર છે? ” તેણે ક્રોધ અને આઘાત સાથે જવાબ આપ્યો!
ગિરીશભાઈ: દીકરા, મેં તને અને નવ્યા ને જોઇ કે તારા યુએસએ ગયા પછી બંને માથી કોઇ ખુશ ન હતા .. તેથી અમે એક યોજના બનાવી .. અને તમે હવે બાકીનું જાણો છો!
જૈમિન : વાહ! પરંતુ હવે મને નોકરીમાંથી કાઢી મૂકવામાં આવે તો શું?
સંધ્યાબેન અને ગિરીશભાઈ એક સાથે: "અમે જાણીએ છીએ કે તને જો એવુ કઇં પણ થશે તો પણ બીજી નોકરી મળશે."
જૈમિન: હવે આગળ શું?
ગિરીશભાઈ: આ કપડાં લે અને તૈયાર થા આપણા મહેમાનો રાહ જોવે છે!
અને તે તેના કપડાં બદલવા ગયો .. નવ્યા બીજા રૂમમાં તૈયાર હતી અને તેનું હૃદય આજે મોટેથી ધબકતું હતું!
આગળના ભાગમાં વધુ ..
